Śri Swami Vishwananda mówi o Śiwie i ścieżce duchowej

Podczas każdej ceremonii, którą Śri Swami Vishwananda prowadzi, wygłasza On przemowy, które są dla nas bezcenne. Oto co powiedział o znaczeniu  Śiwaratri, ego i służbie:

"Ta miłość, którą ma Śiwa, jest łatwa do osiągnięcia. Wiecie mówimy „Śiwa bhola”, co oznacza niewinny. I poprzez tę niewinność jest On bardziej dostępny. Pewnego razu Parwati zapytała: 'Mój najdroższy Panie, nad kim medytujesz?'. A Śiwa odpowiedział: 'Moja droga, medytuję o Ramie'. 

 

Wyjaśniałem jakiś czas temu, że imię Ramy jest połączeniem „Ra” i „Am”. „Ra” to Śiwa, „Am” to Wisznu. Jak bardzo dobrze wiecie, jest taka część w pieśni, śpiewamy, że pod postacią Andźanei przybrałeś aspekt sługi, żeby służyć Panu Ramie. Przybrałeś tę formę, żeby pokazać jak wspaniałym jest bycie oddanym służbie, żeby służyć. Jak wspaniale jest zapomnieć o sobie i służyć Panu, wielbić Pana. To jest to, co reprezentuje Śiwa, to zapomnienie o dumie, on niszczy dumę. Wtedy zamieszkuje w tobie Pan, tylko Bóg. Ponieważ jest się tak skoncentrowanym na własnym ego i dumie, i to „ja” staje się bardzo duże. A im większe ono jest, tym trudniej się go pozbyć. To dlatego, gdy ktoś jest zaabsorbowany w boskiej świadomości jak Śiwa, to poczucie „ja” znika. To co się budzi to świadomość, którą jest Śiwa. Świadomość nie zostaje samą świadomością, stale rozwija się. Świadomość to Śiwa, ale rozwija się, aż osiągnie Narajanę. Dlatego jest tutaj pewna hierarchia, kiedy świadomość zatraca świadomość, ego wzrasta do superświadomości, następnie superświadomość osiąga najwyższego - absolut. 

I po to jest Śiwaratri, żeby zapomnieć o dumie i pozwolić świadomości, czystej świadomości się przebudzić."

 

Testy Guru, mistrza maji

Ten artykuł jest piątym z serii pięciu postów, o których była mowa w poprzednim artykule „Niezwykła łaska spotkania Śri Swamiego Vishwanandy – aspekty żyjącego Guru”. Opiera się on na opowieści, którą podzielił się z nami Tapesh z Zurychu, podczas ostatniego darszanu Śri Swamiego Vishwanandy, jaki miał miejsce 29 listopada w Shree Peetha Nilaya (SPN).

W komentarzu na temat Guru Gity, Śri Swami Vishwananda wyjaśnił nam o znaczeniu testów Guru i o Guru w charakterze mistrza maji. Powiedział:

„Guru testuje ucznia po to, żeby zdał sobie sprawę ze swojej wieczności. Bo bez testów nie byłby gotowy. Jeżeli złoto nie przejdzie przez ogień, jak ma być oczyszczone? Ciągle będzie złotem, ale nie będzie czyste. Osiągnie swoją czystość tylko jeśli przejdzie przez próby... i cel Guru, cel testowania ucznia nie jest dla Jego osobistej korzyści, ale zawsze jest po to, żeby uczeń nie upadł”.

„Guru poznał ciemność, poznał światło, ale znajduje się On ponad ciemnością i ponad światłem. Tak więc guru rozprasza ciemność ignorancji w każdym, kto Mu się poddaje”.

„Pierwsza sylaba 'gu' oznacza maję prakryti, dewi, śakti, które wiąże i utrzymuje osobę w tej rzeczywistości. I druga sylaba 'ru' oznacza puruszę, oznacza Najwyższy absolut, który uwalnia osobę od iluzji. Wiec, to samo słowo 'Guru', zawiera maję i kogoś, kto uwalnia cię od maji. Posiadając obydwa te aspekty wewnątrz, pokazuje to, że guru jest mistrzem maji, mistrzem tej rzeczywistości. On wie, jak uwolnić kogoś od tej rzeczywistości i jak go w niej umieścić - obydwie te rzeczy … On wie, kiedy rzucić na kogoś cień i kiedy ten cień usunąć”.

„Temu, kto jest poddany stopom Guru, ujawnia On, że jest się ponad tym; nie uczestniczysz w grze zewnętrznej, nie uczestniczysz w grze umysłu, jesteś ponad tym. Jesteś w prawdziwej Jaźni! I w twojej prawdziwej Jaźni, w twoim prawdziwym obliczu, posiadasz kontrolę nad przyczyną i skutkiem”.

Świadectwo

Wydarzyło się to kilka lat temu. Nagle miałem uczucie pójścia tą drogą ze Swamim i pozostania z Nim w przyszłości. Ale nie byłem co do tego zbyt pewien - było to jeszcze przed skończeniem studiów i pomyślałem: 'Czy mam pójść ścieżką ziemską czy pójść za Swamim? Czy może istnieje jakaś kombinacja tych dwóch ścieżek?' Więc nie byłem co do tego zbyt pewien i wtedy w niedzielę formalnie Go zapytałem - było bardzo łatwo podejść do Niego i porozmawiać. Więc Go zapytałem: 'Jak to jest? Czy moim przeznaczeniem jest, abym podążał drogą razem z Tobą, czy też powinienem skończyć studia i wrócić do życia materialnego?' Swami odpowiedział coś w rodzaju: "Zależy czy jesteś wystarczająco silny - może trochę cię sprawdzę i zobaczę jak to jest." Pomyślałem: 'Tak, w porządku, to łatwe.'

 

Ale po jednym dniu, zaczęło to być bardzo, bardzo trudne - możesz sobie wyobrazić, że wszystko, co robisz w codziennej rutynie wychodzi źle. Więc byłem tam, żyjąc z innymi ludźmi i cokolwiek zrobiłem, to było w tym coś złego; następowałem ludziom na stopy i cokolwiek zrobiłem - było to po prostu okropne i stawało się coraz gorsze. I po dwóch dniach, było tak, że stwierdziłem, że nie mogę tego dłużej wytrzymać! Jestem tutaj prawdopodobnie najgłupszą osobą i co ja tutaj robię? I pomyślałem: 'Powinienem odejść.' I próbowałem wtedy podejść do Swamiego, ale był On bardzo powściągliwy mówiąc: "Nie, nie, nie!" I nie mogłem do Niego podejść.

Więc postanowiłem zostać jeszcze jeden dzień. I możesz sobie wyobrazić, to było jak piekło; to było wewnętrzne piekło, nie zewnętrzne. Swami sprawił, że rzeczy działy się tak, jak powinny i po trzech dniach nie mogłem tego po prostu więcej znieść. Poszedłem na górę do Jego pokoju i zapukałem do drzwi. Swami powiedział: "Tak!" Otworzyłem drzwi i po prostu chciałem wejść i upaść do Jego stóp. Ale On powiedział: "Nie, zostań tam! Nie lubię jak ludzie czekają w moim pokoju." Byłem taki zaszokowany! Było to jak zostać od Niego odepchniętym. To było takie okropne. Stałem tam, drżąc, a On powiedział: "Poczekaj. Przyjdę później." Następnie skończył coś przy ołtarzu, zajęło Mu to trochę czasu, a później poszedł do biura. Był tam Paartha i Swami powiedział: "Paartha, mogę z nim szybko porozmawiać? Wyjdź, proszę, na minutę." Wtedy Swami mnie zapytał: "Co jest? Coś jest nie tak? Czego chcesz?" Powiedziałem: 'Nie mogę tego wytrzymać!' On tylko popatrzył na mnie z uśmiechem, mówiąc: "Wiesz co - to ja stawiałem cię przed tymi dylematami."

Było to tak jakbym zbudował domek z kart, wielką wieżę, i za jednym ruchem została zburzona! I zdałem sobie sprawę, że to On tylko ze mnie żartował. I wszystkie te rzeczy, które tam się wydarzyły w ciągu trzech dni, były po prostu niczym. Czułem się tak głupio, że byłem w takim nastroju. Wtedy Swami powiedział: "Tak! Ale wiesz co? Zostań jeszcze kilka dni i znowu cię przetestuję." Powiedziałem: 'To było okropne. Było to dla mnie piekłem.'  Wtedy On powiedział: "Za trzy dni zobaczymy i porozmawiamy." Powiedziałem sobie w myślach: 'OK. Trzy dni - każdy może przeżyć trzy dni, cokolwiek by się stało.' Więc, postanowiłem być bardzo twardy i zapytałem: 'Co będzie, jeśli to się znowu będzie działo?' I Swami powiedział: "Tak, to znowu się będzie działo. Ja sprawię, że to się stanie." I powiedziałem sobie: 'O Boże, nie, nie!' A On to zrobił, naprawdę to zrobił. Sprawił, żeby to się działo i było to okropne. Wewnątrz było to znowu jak piekło i chodziłem na prawo i na lewo, znowu jak szalony.  

 

Dzień czy dwa dni później, siedziałem przy kominku i leżał tam jeden z tych hinduskich komiksów, opowiadanie o krokodylu i słoniu. Niektórzy mogą go znać, jest to wzięte ze Śrimad Bhagavatam (Mahawisznu lecący na Garudzie ocala swojego wielbiciela Gajendrę, króla słoni, od ataku krokodyla). Zdecydowałem wtedy: 'Poczytam ten komiks, może to zmieni trochę mój punkt widzenia.' Wziąłem to opowiadanie, przeglądnąłem szybko i pomyślałem: 'Przyjemna historyjka, bla, bla, bla.' Po prostu pomogło mi to być gdzieś indziej przez chwilę.

Po upływie trzech dni pomyślałem: 'OK, trzy dni. W końcu się udało.' Przez cały dzień patrzyłem na Swamiego, a On wcale na mnie nie spojrzał, nic! Nawet najmniejszego podejścia. Pomyślałem: 'OK, może wieczorem.' Ale przyszedł wieczór i nic się nie wydarzyło. Nadeszła następna noc i wtedy pomyślałem: 'Może to następna próba. Poczekam do jutra rano.' Ale czwartego dnia nic się nie wydarzyło, piątego znowu nic; znowu ta sama historia, prawie oszalałem. Wtedy, chyba szóstego dnia, Swami przyszedł na dół i powiedział: "Co u ciebie?" Powiedziałem: 'Tak, tak, w porządku?' I wtedy powiedział: "A nawiasem mówiąc, znasz tę historię o słoniu i krokodylu?" Powiedziałem: 'Tak.' 

Nie znałem tych wszystkich hinduskich opowiadań, ale jakoś z powodu jakiegoś zabawnego zbiegu okoliczności, przeczytałem właśnie to opowiadanie i tylko ten komiks tam leżał. Wtedy On powiedział: "Przeczytałeś to?" I ja powiedziałem: 'Tak, tak!' A On powiedział: "Podobało ci się?" Powiedziałem: 'Tak, tak!' I Swami popatrzył na mnie i wpatrując się we mnie powiedział: "Ale tego nie zrozumiałeś."

I znowu poczułem się tak głupio! Musiałem przyznać, że szybko przekartkowałem opowiadanie i nie zrozumiałem z niego absolutnie nic. Wtedy On powiedział: "Wiesz co reprezentuje krokodyl?" Kilka dni wcześniej zapytałem Go: 'Co to jest maja?' I wtedy On powiedział: "Nie można jej wyjaśnić. Można jej tylko doświadczyć." I pomyślałem: 'O, ta sama historia co wszyscy mistrzowie, nigdy na nic nie odpowiadają.' I wtedy On powiedział: "Krokodyl to maja. I to jest to, przez co przechodziłeś." I wtedy zdałem sobie sprawę, 'To jest to!' - Tapesh, Zurych.

Podczas Świąt Bożego Narodzenia w Shree Peetha Nilaya (sklep Bhakti Margi) będzie dostępna książka w angielskiej wersji językowej: Sri Swami Vishwananda Sri Guru Gita – Commentary on the great mysteries of the Guru Disciple Relationship (Guru Gita Śri Swamiego Vishwanandy – komentarze do wielkich tajemnic relacji guru - uczeń).

W książce „Rozkwit serca” dostępnej w sklepiku Bhakti Margi, rodzina, przyjaciele, wielbicie i uczniowie z różnych krajów i różnych środowisk dzielą się swoimi osobistymi doświadczeniami ze Śri Swamim Vishwanandą. Oryginalna angielska wersja (po prawej) została przetłumaczona na niemiecki (po lewej), polski oraz portugalski. 

 

Guru Gita - część 3

Podczas Nawaratri - 30 września tego roku - w Shree Peetha Nilaya (Springen, Niemcy), Śri Swami Vishwananda kontynuował omawianie Guru Gity, od wersu 41 do 90. Oto fragment tego komentarza.

WERSET 62
tadedźati tannaidźati
taddūre tatsamīpake
tadantarasja sarwasja
tadu sarwasja bāhjatah

Te wersy mówią, że nie ma takiego miejsca, gdzie by nie było guru. Czy się porusza czy nie, jest zawsze obecny. Guru może wydawać się odległy, lecz w rzeczywistości on jest tym, który jest najbliższej. Niektórym z kolei może się wydawać, że jest bardzo blisko, a jednak jest daleko. Możecie widzieć kogoś bardzo blisko guru, lecz fizyczna bliskość nie oznacza zbyt wiele. Fizyczna bliskość to skutek samskar z przeszłości. Z tego powodu guru musi niektórych trzymać blisko siebie, a niektórych daleko.

To, że guru jest daleko, a jednocześnie blisko oznacza, że jest daleki dla umysłu. Trudno jest pojąć go umysłem, ponieważ umysł zawsze patrzy na guru z zewnątrz. Umysł stale krąży wokół spraw na zewnątrz i wtedy widzi się tylko to, co jest na zewnątrz. Jeśli patrzycie na zewnątrz, będziecie widzieli dystans i oddalenie. Ale jeśli popatrzycie z punktu widzenia świadomości, kiedy wejrzycie w swoje serce, zobaczycie, że guru jest najdroższą i najbliższą osobą. Kiedy dostrzeżecie guru wewnątrz, będziecie dostrzegali go wszędzie.

WERSET 82
jasmāt parataram nāsti
neti netīti wai śrutih
manasā waćasā ćaiwa
nitjam āradhajed gurum

Tutaj Bhagawan Śankara powiedział, że kiedy jesteście poddani guru, wasz umysł nie powinien wędrować wokoło. Wasz umysł powinien być stale skupiony na guru. Wasza mowa – kiedy o czymś mówicie, to nie powinny być próżne pogaduszki, rozmowa zawsze powinna dotyczyć mistrza.

Guru jest wszystkim, więc nie da się nałożyć na niego żadnych ograniczeń. Ktoś może postrzegać go ograniczonym umysłem, a jednak on jest ponad to. Nawet w Wedach jest powiedziane, że guru to „nie to, nie to” (neti neti). Nawet jeśli powiecie, że pojęliście guru, on sprawi, że uświadomicie sobie, że go nie pojęliście. Nawet jeśli wydaje się wam, że znacie guru, on sprawi, że uświadomicie sobie, że tak naprawdę go nie znacie. Widzicie tylko tyle, ile on chce, żebyście widzieli. Możecie postrzegać go tylko tam, gdzie on chce, abyście go postrzegali. On może sprawić, że będziecie myśleli, że go znacie, ale w rzeczywistości nie znacie go. To jest cecha prawdziwego guru. Kiedy zaczynacie myśleć, że go znacie, za chwilę pokaże wam swój inny aspekt, którego nie znacie. I kiedy już wam się wydaje, że opanowaliście ten aspekt, on przybierze kolejny. Guru jest jak... (ktoś podpowiada: „kameleon”). Nie. Kameleon przybiera kolor tła, na którym go postawicie. Jeśli postawicie kameleona na czerwonym, stanie się czerwony, ale kiedy postawicie guru na czerwonym, on stanie się zielony (śmiech). Tak więc nie da się pojąć guru umysłem, ale z miłością można już dostrzec pewną rzeczywistość.

WERSET 88
śrīmat parabrahma gurum smarāmi
śrīmat parabrahma gurum wadāmi
śrīmat parabrahma gurum namāmi
śrīmat parabrahma gurum bhadźāmi

Bhagawan Śankara mówi tutaj: »Pamiętam o swoim guru, który jest najwyższym, transcendentnym Absolutem, samym Narajaną. Wielbię tego, który jest Parabrahmanem. Nieustannie nad nim medytuję, a słowa uwielbienia stale są na moich ustach. Kłaniam się swojemu guru, który jest Parabrahmanem. Pozdrawiam tego, który jest Najwyższym Panem we własnej osobie. Służę swojemu guru, który jest Parabrahmanem«.

To jest mantra, którą powinien śpiewać bhakta lub osoba prawdziwie poddana stopom guru. To pierwsza rzecz, jaką powinno się robić rano - nawet jeszcze przed wstaniem z łóżka. Śpiewając te cztery wersy, przypominamy sobie, kim jest guru. Sam Pan Kryszna powiedział »Ja jestem Parabrahmanem«”.

zdjęcie z guru pudźy podczas Nawaratri

Guru Gita - część 2

Kolejnego dnia, podczas Nawaratri w tym roku, Śri Swami Vishwananda wygłosił drugą część komentarza do Guru Gity, obejmującego wersety od 21-40. Oto fragmenty jego wypowiedzi.

WERSET 24

gukārah prathamo warno
mājādi guna bhāsakah
rukāro dwitījo brahma
mājā bhrānthi wināśanam

„Pierwsza sylaba gu posiada cechy mai, oznacza również ignorancję. Więc w tym pierwszym wierszu Bhagawan Śankara mówi, że ta pierwsza sylaba gu znaczy »maja, prakryti, dewi, śakti« ta, która wiąże, trzyma w tej rzeczywistości. Druga sylaba ru symbolizuje puruszę, Najwyższy Absolut, który uwalnia od iluzji.

W tym samym słowie guru, macie dwie rzeczy – maję i macie tego, który uwalnia was od maji. Tak więc, pokazuje to, że guru jest mistrzem maji, mistrzem tej rzeczywistości, On wie, jak uwolnić was od niej i jak was w niej umieścić – zna obydwie rzeczy. Aby to opanować, musicie znać obydwie strony. Nie możecie czegoś opanować, jeżeli znacie tylko jedną stronę. Wtedy nie opanowaliście tego. Jeżeli żyjecie w bardzo luksusowej rzeczywistości, czy w rzeczywistości snu, to nie będziecie wiedzieć, co to jest prawdziwe szczęście. Tylko wtedy, gdy opanowaliście obydwie strony, kiedy opanowaliście niższą naturę poznacie naprawdę wyższe cechy.

WERSET 37

jasja sthitjā satjamidam
jadbhāti bhānurūpatah
prijam putrādi jet prītja
tasmai śrī gurawe namaha

To poprzez łaskę mistrza, poprzez łaskę guru, można dostrzec Światło Miłości, prawdziwą miłość, nie tylko pełną miłość, ale głębię miłości. Poprzez to światło mistrza wszystkie relacje stają się drogie. W rodzinie guru każdy staje się drogi, bo guru wszystkich łączy, kiedykolwiek by to było, co oznacza, że w wielu wcieleniach wszyscy przychodziliście razem.

Przybyliście z Rosji, Francji, Włoch, Hiszpanii, Ameryki czy Ameryki Łacińskiej, z Brazylii, ale tylko dzięki łasce mistrza przyszliście wszyscy razem. Łaska mistrza wprowadza każdego w jedną, drogą rodzinę. Guru staje się magnesem, który wszystkich przyciąga i mocno trzyma, tworząc jedną, wielką rodzinę. To staje się możliwe tylko dzięki miłości guru. Gdzie byście byli bez miłości guru? Gdzieś indziej, prawda?

Prijam putrādi jet prītja | tasmai śrī gurawe namaha - oznacza, że to jest jak miłość ojca i syna, rodziców, to jest to, co zbliża wszystkich do siebie. Rodzice zawsze chcą zjednoczyć rodzinę, trzymać ją razem. W obecnych czasach jest trochę inaczej, ale w prawdziwej rodzinie tak jest. Więc Bhagawan Śankara mówi: »Taki jest guru. Łączy on rodzinę i sprowadza wszystkich pod jeden dach«."

Mieć tylu wielbicieli z całego świata połączonych razem podczas tych dziewięciu dni Nawaratri to takie wielkie błogosławieństwo - jest tu tyle ludzi z całego świata ze Śri Swamim Vishwanandą, którzy zebrali się razem, aby świętować tę łączność, jaką posiadamy wszyscy z Matką Wszechświata.

Guru Gita - część 1

Dzisiaj rozpoczynamy publikację sześciu postów z omawiania przez Śri Swamiego Vishwanandę najważniejszych fragmentów Guru Gity. Swami udzielił komentarzy podczas tegorocznych obchodów święta Nawaratri w Shree Peetha Nilaya (Springen, Niemcy).

Śri Swami Vishwananda objaśnia Guru Gitę

Podczas drugiej nocy Nawaratri Śri Swami Vishwananda zaskoczył nas wszystkich następującym obwieszczeniem: „Jutro będę mówił o Guru Gicie, ponieważ dziewięć dni Nawaratri, to również dziewięć dni waszej ścieżki duchowej”.

Guru Gita (Pieśń Guru) jest częścią Skanda Purany, jednej z 18 Puran zebranych i opracowanych przez mędrca Wjasę.

Śri Swami Vishwananda powiedział:

„Normalnie w Guru Gicie jest 400 wersetów, my jednak omówimy jedynie te główne, których jest 182. Guru Gita była rozmową pomiędzy Śankarą i Parwati, podczas której bogini Parwati zapytała Śiwę: »Kogo uważasz za największego na ziemi?« A sam Pan Śiwa w formie Dakszinamurti* wyjaśnił to Maha Dewi mówiąc: »Najwyższą formą na Ziemi jest forma mistrza«. W Gicie zaś Kryszna powiedział: »To poprzez Moją łaskę guru pojawia się na Ziemi i przez Moją łaskę uczniowie kierowani są tam, gdzie przynależą«. Tak więc, gdziekolwiek uczeń się znajduje, guru będzie go poszukiwał i przyciągał.

Guru Gita jest jedną z najcudowniejszych pieśni, ponieważ wszystko, co tu robimy, aby zadowolić Boską Matkę, możliwe jest jedynie dzięki łasce mistrza”

Wczorajszego wieczora, podczas ceremonii dedykowanych Ćandraghanta Maa, Śri Swami Vishwananda rozpoczął swój komentarz do pierwszych 20 wersetów Guru Gity. Poniżej zamieszczono kilka fragmentów:

WERSET 1

sūta uwāća:

kailāsa-śikhare ramje

bhakti-sandhāna-nājakam

pranamja pārwatī bhaktjā

śankaram parjapryććhata

„Bhagawan Śankara rozkoszuje się tu swoim oddaniem do Pana Narajany, ponieważ zna sekret, który się za tym kryje. Dlatego możemy powiedzieć, że On sam jest ucieleśnieniem sadhany. Śiwa siedział na przepięknej górze Kailaś. Parwati skłoniła się przed Nim z czcią i zadała mu pytanie. Tutaj musicie zrozumieć, że góra Kailaś oznacza również najwyższy poziom duchowy. To nie jest jedynie miejsce, góra – symbolizuje ona również wysoki poziom duchowości. Bhagawan Śankara znajduje się tam razem z Parwati. Dwie cechy, purusza (dusza) oraz śakti (energia) – to forma oraz brak formy. Śiwa uważany jest za bezforemnego, a śakti za formę zamanifestowaną; oboje – purusza oraz śakti – idą ramię w ramię Jednak Parwati (prakryti), która jest manifestacją śakti, z wielką czcią, z pokorą, poprosiła Pana Śiwę, aby wyjaśnił jej głębię tego, nad kim medytuje i jaki jest to aspekt”.

WERSET 3

kena mārgena bho swāmin

dehī brahmamajo bhawet

twam krypām kuru me swāmin

namāmi ćaranau tawa

„Tutaj Bhagawati pyta o sekret mistrza oraz o ścieżkę, dzięki której istoty ludzkie zostaną ocalone. Bhagawati jest bardzo zaniepokojona, ponieważ zna całe stworzenie. Wie, że umysł człowieka nieustannie stwarza karmę; każdy oddech, każda myśl, każde działanie tworzy karmę. Więc Bhagawati jako Matka, martwi się o wszystkich, dlatego pyta Absolutu: »Jak można osiągnąć lotosowe stopy Pana? Jak można osiągnąć łaskę Pana?«. Widząc u Niej tak wielkie oddanie oraz Jej matczyną troskę o dzieci, Śiwa powiedział:

WERSET 4

īśwara uwāća:

mamarūpāsi devi twam

twat-prītjartham wadāmjaham

lokopakārakah praśno

na kenāpi krytah purā

Bhagawan Śankara powiedział do Parwati: »Nie ma różnicy pomiędzy Mną a Tobą. Nawet gdy jesteśmy oddzielnie w dwóch formach, wciąż jesteśmy jednym. Jesteś formą Mnie samego i to nie tylko w formie, lecz nawet w samej Jaźni«. Śiwa i Śakti są jednym. Tak samo Radha i Kryszna są jednym. Dlatego Śiwa powiedział: »Wyjaśnię tę tajemnicę, która stoi za oddaniem, wyjaśnię sekret guru, ale nie dlatego, że mnie o to poprosiłaś – wyjawię Ci sekret oddania z miłości, jaką do Ciebie czuję«. Następnie dodał: »Nikt we wszechświecie nigdy nie zadał mi tego pytania. Jesteś pierwszą, która Mi je zadała i poprzez odpowiedź na nie i Twoje zrozumienie, wszystkie loki, cały wszechświat skorzysta na tym błogosławieństwie«”.

WERSET 18

gurumūrtim smarennitjam

gurunāma sadā dźapet

gurorādźñām prakurwīta

guror-anjanna bhāwajet

„Tutaj Bhagawan Śankara mówi: »Medytuj nieustannie nad formą mistrza z głębokim oddaniem oraz miłością«. Nie powiedział, że należy jedynie medytować, lecz powiedział również, aby bez ustanku intonować, powtarzać, robić dźapę z imieniem mistrza, guru. Ponadto powiedział: »Wykonuj polecenia guru. Wykonuj to, co mówi bez kwestionowania; Wykonuj to, o co prosi, z miłością i pokorą. Nie myśl o niczym innym poza mistrzem«”.

* Dakszinamurti – aspekt Śiwy jako guru, nauczyciela, dawcy wiedzy

Rozdział 10: Kurs Bhagawad Gity ze Śri Swamim Vishwanandą

8 sierpnia 2014 Swamidźi omówił rozdział 10. Bhagawad Gīty, zatytułowany Wibhūti Joga (Bogactwo Najwyższego Pana).

W rozdziale 10. Kryszna wyjaśnia, że to On jest wyższą jaźnią wszelkich istot. Przedstawia opis swych unikalnych, pomyślnych atrybutów, które wyróżniają Go spośród wszystkich innych bytów.

Główne tematy omówione w rozdziale:

1.        Bóg jest początkiem wszechrzeczy.

2.        Nikt nie może poznać prawdziwej natury Najwyższej Rzeczywistości.

3.        Wszystko jest manifestacją Absolutu.

4.        Całe przejawione stworzenie stanowi niewielką cząstkę Absolutu.

Fragment komentarza Swamidźiego:

wrysznīnām wāsudewo ’smi
pāndawānām dhanańdźajah
munīnām apjaham wjāsah
kawīnām uśanā kawih

(Źródło: Śrīmad Bhagawad Gītā, 10.37)

Spośród potomków Wryszni, Ja jestem Kryszną (Wāsudewą), a spośród Pandawów  – Ardźuną. 

Ja jestem Wjāsą pomiędzy mędrcami, a wśród jasnowidzów – Uśaną.

„Bhagawān (Najwyższy Pan) mówi tu o sobie: >>Spośród potomków Wryszni, Ja jestem Kryszną<<. Mówi o sobie samym, o Panu, który określa tożsamość pomiędzy manifestacją Boga a samym Bogiem. Powiedział On: >>Ja Sam siebie powołałem do istnienia w tym ciele Wāsudewy – Kryszny, Ja Sam jestem Najwyższym Panem. Ja jestem Kryszną – Narajaną<<.

Jego intencją jest objaśnienie wyższości Jego – Najwyższego Pana we własnej osobie – nad stworzycielem Brahmą.

On jest nienarodzonym, nieśmiertelnym, wszechmocnym Panem we własnej osobie. Panem wszelkiego stworzenia. On jest synem Wāsudewy. Pan nie jest zwyczajną osobą, nawet jeśli sprawia wrażenie człowieka, przebywając pośród ludzi, na Polu Bitwy Kurukszetra. Każdy mógł widzieć w nim zwykłą osobę, jednak w rzeczywistości jest On samym Bogiem.

Kryszna powiedział: >>Spośród Pandawów, Ja jestem Ardźuną<<. To zabawne, wiecie? Kto był najstarszym spośród pięciu Pandawów? Judhiszthira był z nich najstarszy. Był wysoce zacną duszą, niezwykle prawą (dharmiczną), był wielkim wielbicielem Pana. Był wspaniały, a jednak Kryszna mówi: >>Spośród Pandawów, Ja jestem Ardźuną<<. Ardźuna prawdopodobnie doznał szoku, słuchając tego. Pan powiedział: >>Spośród Pandawów, Ja jestem tobą, Ardźuno<<. Oświadcza, że nie ma różnicy pomiędzy Nim a Ardźuną.

Jak powiedziałem parę dni temu, Pan odgrywa różne role. To sam Najwyższy Pan (Bhagawān) odrywa rolę guru i On sam gra rolę ucznia”.

Komentarz jednego z uczestników:

„Te opowieści są niesamowite. Swami opowiedział o każdej z inkarnacji Pana i o tym, jak ze sobą współgrają. Nigdy wcześniej nie słyszałem tak wielu wspaniałych historii, dlatego jestem bardzo wdzięczny, że dostałem szansę, aby tu być”. – Ivan, Wielka Brytania

Śri Swami Vishwananda zdecydował się wygłosić komentarz do Śrīmad Bhagawad Gīty, odwiecznego słowa Pana Śri Kryszny. Cykl będzie trwał 18 dni, a każdy dzień będzie poświęcony jednemu rozdziałowi. Gurudźi będzie komentował, patrząc na dzieło szczególnie z perspektywy bhakti (pełnego miłości oddania Bogu).

Teraz dostarczymy małej porcji komentarzy na blogu dla tych, którzy nie mogą uczestniczyć w kursie. W późniejszym czasie komentarze Gīty będą w całości dostępne zarówno w postaci książki, jak również zestawu płyt CD oraz DVD.