Guru Gita - część 3

Podczas Nawaratri - 30 września tego roku - w Shree Peetha Nilaya (Springen, Niemcy), Śri Swami Vishwananda kontynuował omawianie Guru Gity, od wersu 41 do 90. Oto fragment tego komentarza.

WERSET 62
tadedźati tannaidźati
taddūre tatsamīpake
tadantarasja sarwasja
tadu sarwasja bāhjatah

Te wersy mówią, że nie ma takiego miejsca, gdzie by nie było guru. Czy się porusza czy nie, jest zawsze obecny. Guru może wydawać się odległy, lecz w rzeczywistości on jest tym, który jest najbliższej. Niektórym z kolei może się wydawać, że jest bardzo blisko, a jednak jest daleko. Możecie widzieć kogoś bardzo blisko guru, lecz fizyczna bliskość nie oznacza zbyt wiele. Fizyczna bliskość to skutek samskar z przeszłości. Z tego powodu guru musi niektórych trzymać blisko siebie, a niektórych daleko.

To, że guru jest daleko, a jednocześnie blisko oznacza, że jest daleki dla umysłu. Trudno jest pojąć go umysłem, ponieważ umysł zawsze patrzy na guru z zewnątrz. Umysł stale krąży wokół spraw na zewnątrz i wtedy widzi się tylko to, co jest na zewnątrz. Jeśli patrzycie na zewnątrz, będziecie widzieli dystans i oddalenie. Ale jeśli popatrzycie z punktu widzenia świadomości, kiedy wejrzycie w swoje serce, zobaczycie, że guru jest najdroższą i najbliższą osobą. Kiedy dostrzeżecie guru wewnątrz, będziecie dostrzegali go wszędzie.

WERSET 82
jasmāt parataram nāsti
neti netīti wai śrutih
manasā waćasā ćaiwa
nitjam āradhajed gurum

Tutaj Bhagawan Śankara powiedział, że kiedy jesteście poddani guru, wasz umysł nie powinien wędrować wokoło. Wasz umysł powinien być stale skupiony na guru. Wasza mowa – kiedy o czymś mówicie, to nie powinny być próżne pogaduszki, rozmowa zawsze powinna dotyczyć mistrza.

Guru jest wszystkim, więc nie da się nałożyć na niego żadnych ograniczeń. Ktoś może postrzegać go ograniczonym umysłem, a jednak on jest ponad to. Nawet w Wedach jest powiedziane, że guru to „nie to, nie to” (neti neti). Nawet jeśli powiecie, że pojęliście guru, on sprawi, że uświadomicie sobie, że go nie pojęliście. Nawet jeśli wydaje się wam, że znacie guru, on sprawi, że uświadomicie sobie, że tak naprawdę go nie znacie. Widzicie tylko tyle, ile on chce, żebyście widzieli. Możecie postrzegać go tylko tam, gdzie on chce, abyście go postrzegali. On może sprawić, że będziecie myśleli, że go znacie, ale w rzeczywistości nie znacie go. To jest cecha prawdziwego guru. Kiedy zaczynacie myśleć, że go znacie, za chwilę pokaże wam swój inny aspekt, którego nie znacie. I kiedy już wam się wydaje, że opanowaliście ten aspekt, on przybierze kolejny. Guru jest jak... (ktoś podpowiada: „kameleon”). Nie. Kameleon przybiera kolor tła, na którym go postawicie. Jeśli postawicie kameleona na czerwonym, stanie się czerwony, ale kiedy postawicie guru na czerwonym, on stanie się zielony (śmiech). Tak więc nie da się pojąć guru umysłem, ale z miłością można już dostrzec pewną rzeczywistość.

WERSET 88
śrīmat parabrahma gurum smarāmi
śrīmat parabrahma gurum wadāmi
śrīmat parabrahma gurum namāmi
śrīmat parabrahma gurum bhadźāmi

Bhagawan Śankara mówi tutaj: »Pamiętam o swoim guru, który jest najwyższym, transcendentnym Absolutem, samym Narajaną. Wielbię tego, który jest Parabrahmanem. Nieustannie nad nim medytuję, a słowa uwielbienia stale są na moich ustach. Kłaniam się swojemu guru, który jest Parabrahmanem. Pozdrawiam tego, który jest Najwyższym Panem we własnej osobie. Służę swojemu guru, który jest Parabrahmanem«.

To jest mantra, którą powinien śpiewać bhakta lub osoba prawdziwie poddana stopom guru. To pierwsza rzecz, jaką powinno się robić rano - nawet jeszcze przed wstaniem z łóżka. Śpiewając te cztery wersy, przypominamy sobie, kim jest guru. Sam Pan Kryszna powiedział »Ja jestem Parabrahmanem«”.

zdjęcie z guru pudźy podczas Nawaratri