Guru Gita - część 1

Dzisiaj rozpoczynamy publikację sześciu postów z omawiania przez Śri Swamiego Vishwanandę najważniejszych fragmentów Guru Gity. Swami udzielił komentarzy podczas tegorocznych obchodów święta Nawaratri w Shree Peetha Nilaya (Springen, Niemcy).

Śri Swami Vishwananda objaśnia Guru Gitę

Podczas drugiej nocy Nawaratri Śri Swami Vishwananda zaskoczył nas wszystkich następującym obwieszczeniem: „Jutro będę mówił o Guru Gicie, ponieważ dziewięć dni Nawaratri, to również dziewięć dni waszej ścieżki duchowej”.

Guru Gita (Pieśń Guru) jest częścią Skanda Purany, jednej z 18 Puran zebranych i opracowanych przez mędrca Wjasę.

Śri Swami Vishwananda powiedział:

„Normalnie w Guru Gicie jest 400 wersetów, my jednak omówimy jedynie te główne, których jest 182. Guru Gita była rozmową pomiędzy Śankarą i Parwati, podczas której bogini Parwati zapytała Śiwę: »Kogo uważasz za największego na ziemi?« A sam Pan Śiwa w formie Dakszinamurti* wyjaśnił to Maha Dewi mówiąc: »Najwyższą formą na Ziemi jest forma mistrza«. W Gicie zaś Kryszna powiedział: »To poprzez Moją łaskę guru pojawia się na Ziemi i przez Moją łaskę uczniowie kierowani są tam, gdzie przynależą«. Tak więc, gdziekolwiek uczeń się znajduje, guru będzie go poszukiwał i przyciągał.

Guru Gita jest jedną z najcudowniejszych pieśni, ponieważ wszystko, co tu robimy, aby zadowolić Boską Matkę, możliwe jest jedynie dzięki łasce mistrza”

Wczorajszego wieczora, podczas ceremonii dedykowanych Ćandraghanta Maa, Śri Swami Vishwananda rozpoczął swój komentarz do pierwszych 20 wersetów Guru Gity. Poniżej zamieszczono kilka fragmentów:

WERSET 1

sūta uwāća:

kailāsa-śikhare ramje

bhakti-sandhāna-nājakam

pranamja pārwatī bhaktjā

śankaram parjapryććhata

„Bhagawan Śankara rozkoszuje się tu swoim oddaniem do Pana Narajany, ponieważ zna sekret, który się za tym kryje. Dlatego możemy powiedzieć, że On sam jest ucieleśnieniem sadhany. Śiwa siedział na przepięknej górze Kailaś. Parwati skłoniła się przed Nim z czcią i zadała mu pytanie. Tutaj musicie zrozumieć, że góra Kailaś oznacza również najwyższy poziom duchowy. To nie jest jedynie miejsce, góra – symbolizuje ona również wysoki poziom duchowości. Bhagawan Śankara znajduje się tam razem z Parwati. Dwie cechy, purusza (dusza) oraz śakti (energia) – to forma oraz brak formy. Śiwa uważany jest za bezforemnego, a śakti za formę zamanifestowaną; oboje – purusza oraz śakti – idą ramię w ramię Jednak Parwati (prakryti), która jest manifestacją śakti, z wielką czcią, z pokorą, poprosiła Pana Śiwę, aby wyjaśnił jej głębię tego, nad kim medytuje i jaki jest to aspekt”.

WERSET 3

kena mārgena bho swāmin

dehī brahmamajo bhawet

twam krypām kuru me swāmin

namāmi ćaranau tawa

„Tutaj Bhagawati pyta o sekret mistrza oraz o ścieżkę, dzięki której istoty ludzkie zostaną ocalone. Bhagawati jest bardzo zaniepokojona, ponieważ zna całe stworzenie. Wie, że umysł człowieka nieustannie stwarza karmę; każdy oddech, każda myśl, każde działanie tworzy karmę. Więc Bhagawati jako Matka, martwi się o wszystkich, dlatego pyta Absolutu: »Jak można osiągnąć lotosowe stopy Pana? Jak można osiągnąć łaskę Pana?«. Widząc u Niej tak wielkie oddanie oraz Jej matczyną troskę o dzieci, Śiwa powiedział:

WERSET 4

īśwara uwāća:

mamarūpāsi devi twam

twat-prītjartham wadāmjaham

lokopakārakah praśno

na kenāpi krytah purā

Bhagawan Śankara powiedział do Parwati: »Nie ma różnicy pomiędzy Mną a Tobą. Nawet gdy jesteśmy oddzielnie w dwóch formach, wciąż jesteśmy jednym. Jesteś formą Mnie samego i to nie tylko w formie, lecz nawet w samej Jaźni«. Śiwa i Śakti są jednym. Tak samo Radha i Kryszna są jednym. Dlatego Śiwa powiedział: »Wyjaśnię tę tajemnicę, która stoi za oddaniem, wyjaśnię sekret guru, ale nie dlatego, że mnie o to poprosiłaś – wyjawię Ci sekret oddania z miłości, jaką do Ciebie czuję«. Następnie dodał: »Nikt we wszechświecie nigdy nie zadał mi tego pytania. Jesteś pierwszą, która Mi je zadała i poprzez odpowiedź na nie i Twoje zrozumienie, wszystkie loki, cały wszechświat skorzysta na tym błogosławieństwie«”.

WERSET 18

gurumūrtim smarennitjam

gurunāma sadā dźapet

gurorādźñām prakurwīta

guror-anjanna bhāwajet

„Tutaj Bhagawan Śankara mówi: »Medytuj nieustannie nad formą mistrza z głębokim oddaniem oraz miłością«. Nie powiedział, że należy jedynie medytować, lecz powiedział również, aby bez ustanku intonować, powtarzać, robić dźapę z imieniem mistrza, guru. Ponadto powiedział: »Wykonuj polecenia guru. Wykonuj to, co mówi bez kwestionowania; Wykonuj to, o co prosi, z miłością i pokorą. Nie myśl o niczym innym poza mistrzem«”.

* Dakszinamurti – aspekt Śiwy jako guru, nauczyciela, dawcy wiedzy