Kryszna dźanmāsztami ze Śri Swamim Vishwanandą

Podczas obchodów święta Kryszna dźanmāsztami w Shree Peetha Nilaya, Śri Swami Vishwananda powiedział:

„Po tym, jak przez 18 dni słuchaliście Bhagawad Gīty, uświadomiliście sobie, że Kryszna jest Najwyższą Osobą Boga, która zamanifestowała się [na Ziemi]. Nigdy wcześniej Pan nie pojawił się w pełni swej chwały, ze wszystkim swoimi atrybutami. Nawet jeśli wcześniej było wielu awatārów, nie były to pełne manifestacje, takie jak Bhagawān Kryszna, który ubierał się i zachowywał, jak normalna ludzka istota. Bāla līla, czyli boskie zabawy, które odgrywał w dzieciństwie, mieszkając we Wryndāwanie, są najsłodsze ze wszystkich. Kiedy pije się nektar bāla līli, można sobie uświadomić, że każda osoba posiada z Nim pewną więź, serce każdej osoby za Nim tęskni. On także tęskni za wami.

W ciągu tych 18 dni kursu Bhagawad Gīty zrozumieliście, że Kryszna chce mieć z każdym osobista relację. W ostatnich wersetach ostatniego rozdziału Gīty, Kryszna wyjaśnił, na czym polega ten bhāw (transcendentalne uczucie).

Kiedy budzi się wewnętrzna miłość, u każdego przejawia się ona inaczej – jedni będą kochali Boga jako słudzy, drudzy będą kochali Go, jak ukochanego, inni będą Go kochali, jak przyjaciela albo jak rodzic kocha dziecko, a jeszcze inni będą kochali Go jako Najwyższego Pana. A zatem każda osoba ma z Nim pewien rodzaj więzi.

Kryszna nieustannie przypominał, że należy kochać. To jest prawdziwą dhārmą (powinnością) ludzkiej istoty. Nie chodzi o zabawę typu >>Ja jestem lepszy od innych<<. Nie. Tylko mając pokorę w sercu można poznać, czym jest prawdziwa miłość.

Bhagawān Kryszna inkarnuje się w waszym sercu i to w waszym życiu odgrywa swoją līlę. O tym właśnie macie sobie stale przypominać”.

Święto rozpoczęło się przed północą od guru-pūdźy oraz abhiszekamu do paduków. Następnie miały miejsce dwa przedstawienia ofiarowane stopom Śri Swamiego Vishwanandy – jedno, dotyczące manifestacji Pana Śri Kryszny zostało odegrane przez dzieci, a drugie, inspirowane Mahābhāratą, przez grupę wielbicieli.

Swamidźi powiedział:

„Cudownie było zobaczyć dzieci i sztukę przedstawiającą Drapaudī wāstraharan (próbę pozbawienia szat Drapaudi, żony Pandanów). Nawet jeśli ta scena wydaje się bardzo agresywna, a taka właśnie miała miejsce, najpiękniejszy moment to ten, kiedy Drapaudi, puszcza swoje sarī i mówi: >>Panie, poddaję się Tobie<<. To tak jak wtedy, gdy podnosicie ręce w górę śpiewając: >>Nitāi gaurā premānanda, hari bol! – Powierzam się Tobie.  Przyjmuję schronienie u Twych stóp. Ja sam nic nie mogę zrobić. Nie mogę liczyć na swoje wysiłki, ale mogę liczyć na Ciebie<<.

Bhakta (wielbiciel) oddany Jemu, miłosiernemu Panu, nie musi się o nic martwić. On troszczy się o was na każdym etapie waszego życia. W momencie, kiedy się oddacie – śaranāgati – to słowo oznacza >>przyjęcie schronienia u lotosowych stóp Pana<< – On zatroszczy się o was. On się wami zaopiekuje i zaprowadzi tam, gdzie macie być.

Kiedy studiujecie Gītę, czujecie się uwzniośleni. W waszych sercach budzi się bhakti (oddanie). Tylko wtedy, kiedy bhakti jest przebudzone, budzi się wiara.

Ardźuna zapytał Krysznę: >>Jak mam zmienić umysł?<< Bhagawān odpowiedział: >>Musisz mieć wiarę<<. Wiara jest przyrodzoną cechą waszego serca. Macie ją – każdy ją ma! Opierając się na tej wierze będziecie w stanie zaufać Panu. Będziecie w stanie Go kochać. Będziecie w stanie robić waszą sādhanę (praktykę duchową). Będziecie w stanie kochać, tak jak On. O tym właśnie mówił Bhagawān w scenie, która została odegrana przed chwilą.

Kim chcecie być – Kaurawami czy Pandawami? Jeśli wzrośnie w was guna tamasowa (ignorancji), wzrosną duma i arogancja, i sprowadzicie na siebie zły los. Ale jeśli będziecie skromni, jeśli będziecie mieli czyste serce i będziecie pełni miłości, wtedy będziecie bhaktami oddanymi Panu. Ufajcie więc Panu, ufajcie Jego przewodnictwu, ufajcie w to, że zawsze jest z wami. Dzięki skupieniu na cechach sattwicznych (dobrych) osiąga się ciało duchowe, osiąga się urzeczywistnienie Boga. Sam Bhagawān złożył te obietnicę, mówiąc: >>Ktokolwiek Mi się oddaje, Ja oddaję się jemu<<. 

Zróbcie tylko jeden krok, a On do was przybiegnie! Jest wielu bhaktów, którzy podporządkowali się Panu, ponieważ mieli głęboką wiarę, że to On wszystko robi. Licząc całkowicie na Jego łaskę i miłość można ujrzeć prawdziwą rzeczywistość”.

Po północy Swamidźi odprawił pūdźę i abhiszekam do Pana Śri Kryszny w aspektach: bāla- Kryszny (dziecka) oraz laddu-Gopala (małego Kryszny, trzymającego w dłoni laddu – hinduskie słodycze), a następnie ofiarował ārati.

Obchody święta zakończyły się zabawą z kilkugodzinnymi tańcami w towarzystwie bhadźanów i kirtanów, pełną boskiego błogosławieństwa i pysznego prasadu.

Prem se bolo Śrī Kryszna Bhagawān ki... dźej, dźej, dźej!!!

Prem se bolo Śrī Swami Vishwananda ki... dźej, dźej, dźej!!!

Komentarz jednego z uczestników:

„Uroczystość z okazji urodzin Śri Kryszny była bardzo piękna. Był czas na śpiew, taniec i poczęstunek pysznym prasadem. Energia była wspaniała i intensywna. Głęboko wzruszyłam się widząc pracę, którą wykonuje Śri Swami Vishwananda oraz ludzie, którzy naprawdę służą, pomagając w podnoszeniu poziomu energii ludzkości i Matki Ziemi”. – Daniela Ubatuba, San Paulo, Brazylia