Świątynia Banke Bihari we Wryndawanie

Wczoraj i przedwczoraj przedstawiliśmy relację z dwóch pierwszych dni pielgrzymki do Indii ze Śri Swamim Vishwanandą - do Wryndawanu.  Uczestnicy tej pielgrzymki dzielili się swoimi przeżyciami m.in. z odwiedzin wspaniałej świątyni Banke Bihari. Jest to wspaniała świątynia, dla której robimy wyjątek - przerywamy publikowanie relacji z Indii, aby przedstawić historię powstania tej świątyni.

 

Historia powstania świątyni Banke Bihari

Posążek Biharidźiego, zainstalowany w świątyni Banke Bihari, został podarowany Swamiemu Haridasowi przez niebiańską parę Śjama-Śjam osobiście. Odpowiadając na pragnienie czciciela, Pan ukazał się osobiście wraz ze swą boską małżonką, pozostawiając uroczy posążek zanim oboje zniknęli. 

Swami Haridas urodził się Śri Ashudhirowi i jego żonie Śrimati Gangadewi w dzień Radha Asztami w ósmym dniu drugiego (jasnego) z dwóch tygodni w miesiącu Bhadrapad w 1535 roku Wikrami (1478 n e). Urodził się w małej wiosce obecnie znanej jako Haridaspur obok Aligarh w stanie Uttar Pradesz. Jego rodowód rodzinny sięga wstecz do Śri Gargaćary. Śri Gargaćarja był kulguru (rodzinnym guru) Jadawów i w sekrecie odwiedził Brij, aby przeprowadzić namkaram samskar (ceremonię nadania imienia) dla młodego Kryszny i Balaramy na prośbę Śri Wasudewy.

Odgałęzienie rodziny emigrowało do Multan (dzisiaj w Pakistanie), ale część z nich po długich latach powróciła. Śri Aszudhir był takim emigrantem, który powrócił z Multanu osadzając się na obrzeżach Brij obok Aligarhu. Swami Haridas był inkarnacją Lality Sakhi (przyjaciel kobiety) w wewnętrznym konsorcjum Pana Kryszny. To z łatwością wyjaśnia fakt, że podczas gdy inne dzieci w jego wieku były zajęte zabawą, on był bardziej w medytacji i pismach świętych. Ożenił się w wieku odpowiednim zgodnie z jego czasem z Harimati. Nawet po ślubie Haridas pozostawał na zewnątrz ziemskich przyjemności i koncentrował się na medytacji.

Harimati była sama w sobie tak świętą duszą, że uświadamiając sobie skłonności swego męża, modliła się tak intensywnie, że wraz z ciałem została przewieziona do niebiańskiej siedziby Pana, wstępując w światło małej lampki, na oczach Haridasa. Nie pozostało po niej nic fizycznego. Wkrótce potem Haridas opuścił swoją wioskę dla Wrindawanu, który w tym czasie był gęsty lasem i wybrał sobie odosobnione miejsce, które jest znane jako Nidhiwan, aby praktykować swoją muzykę i cieszyć się wieczną błogością w medytacji. 

 Nidhiwan

Nieustannie medytował nad Nitja Ras i Nitja Bihar Pana w Nitja Wrindawanie. Jego sposobem sadhany była kompozycja i śpiewanie pieśni wychwalających Pana. W ciągu ziemskiego życia, będąc śmiertelnikiem, ułatwił sobie regularne niezakłócone wejście w Nitja Bihar i nieustannie cieszył się przyjemnością bliskości Pana. Wybrał odludny gęsty teren lasu, Kundź w Nidhiwanie, jako swoją bramę do nirwany i przebywał tam większość czasu, śpiewając, medytując i przemierzając ocean wiecznej błogości. Jego uczniowie byli ciekawi tego miejsca i pewnego dnia za zgodą Swamiego wszyscy przyszli do Kundź. Lecz zamiast coś zobaczyć, wszyscy zostali oślepieni jasnym intensywnym światłem, które wydawało się wypełniać całe to miejsce. Wiedząc o ich położeniu Swami przyszedł za nimi i po jego prośbach, Pan ukazał się osobiście wraz ze swoją boską małżonką, uprzejmie uśmiechając się i w żartobliwym nastroju, rzucając czar swego wdzięku na wszystkie obecne tam istoty. Świadkowie tego zdarzenia byli tak oczarowani pięknem Pana, że nie potrafili nawet mrugać oczami, wydawało się, że wszyscy zamienili się w kamienne posągi. 

Legenda, przekazywana przez pokolenia Goswamich, mówi, że piękno boskiej pary było takie, że nikt nie chciał stracić z zasięgu wzroku i bliskości boskości, ale co by to było za bóstwo, gdyby nie wprowadziło zwykłego śmiertelnika w omdlenie i oczarowanie wystarczające, aby zapomniał i oddał świat, i jego luksusy? Piękno boskiej pary było tak wielkie, że pomniejsi śmiertelnicy, jak ty czy ja, nie byliby w stanie znieść takiego niebiańskiego piękna. Wyczuwając to Swami Haridas poprosił ich oboje, by przyjęli pojedynczą formę, gdyż świat nie byłby w stanie udźwignąć ich wizerunku.

Poprosił Ich, aby przyjęli pojedynczą formę jak np. ghan (chmura) i damini (piorun) dając doskonałą metaforę łączącą, piękno ciemnego Pana i Jego jasnej małżonki Radhadźi. Również chciał, aby jego ukochany Pan pozostał przed ich oczyma na zawsze. Zgadzając się na jego obydwa życzenia, para zmieniła się w pojedynczy czarny, uroczy posążek, ten sam, który możemy oglądać dzisiaj w świątyni. Urok i piękno Śri Banke Bihari jest jedynym powodem dla którego, darszan w świątyni nie jest ciągły, ale przerywany opadającą kurtyną, zasłaniającą Go regularnie. Mówi się, że jeśli ktoś będzie wpatrywał się wystarczająco długo w oczy Śri Banke Bihari, to zatraci swoją własną świadomość. W taki sposób powstała fizyczna postać Pana Banke Bihari, popularnie zwanego Biharidźi. 

Odpowiedzialność sewy dla Biharidźiego została przekazana Goswamiemu Dźagannath osobiście przez Swamiego Haridasa. Goswami Dźagannath był jednym z głównych uczniów i młodszym bratem Swamiego Haridasa. Zgodnie z tradycją sewa jest wykonywana przez potomków Goswamiego Dźagannatha do dnia dzisiejszego. Początkowo bóstwo było zainstalowane w świątyni w pobliżu miejsca pierwszego pojawienia się w Nidhiwan. Nowa świątynia godna chwały Biharidźiego została zbudowana w 1862r n.e. Goswami osobiście zorganizowali środki na jej budowę. Świątynia jest sama w sobie architektoniczna perełką i jest zgodna ze współczesnym stylem Radźhastanu. Sewa dla Biharidźiego jest na swój sposób unikatowa. Jest wykonywana w trzech częściach na co dzień; śringan, radźbhog i śajan. W trakcie śringar (który obejmuje kąpiel, ubieranie i ozdabianie biżuterią taką jak korony i naszyjniki); radźbhog jest ofiarowywane przed południem, a śajan sewa (śajan znaczy spać) ofiarowywany jest w godzinach wieczornych.

Świątynia nie posiada tradycji sewy mangala (ceremonii odprawianej wcześnie rano). Swami Haridas nie popierał mangala sewy, ponieważ chciał, aby jego Pan jako dziecko, mógł całkowicie odpocząć i nie chciał przeszkadzać Mu w głębokim śnie tak wcześnie rano. Tak do dziś świątynia stoi w swojej pełnej chwale, w której mieszka Sam Pan. 

Świątynia Banke Bihari jest zatłoczona każdego dnia tysiącem turystów.

źródło:

tekst - http://www.bihariji.org/templehistory.php

zdjęcia - zasoby internetu