Głębsze znaczenie pojawienia się awatara Warahy

„Hiranjaksza i Hiranjakaśipu nękali świat. Hiranjaksza powiedział: >>Jako że jesteśmy teraz bardzo mocni, zemścimy się na Mahawisznu, bo oszukał on demony i ukradł amritę. Więc powinniśmy się na nim zemścić.<< Co on zrobił? Wiedzieli oni bardzo dobrze, że za każdym razem jak coś się stanie Matce Ziemi, Pan się ujawni. Więc wziął on Matkę Ziemię i zanurzył ją pod wodą. Oczywiście Matka Ziemia płakała, wzywając Boga, aby się zamanifestował, >> Proszę, ratuj mnie!<< Ponieważ Bóg spał, więc Brahma, patrząc na Niego zastanawiał się, >> Jak mogę teraz Go obudzić?<< Po czym Brahma zaczął medytować nad Bogiem śpiewając Jego imię. Był tak zagłębiony w śpiewie, w oddaniu, że z Jego nosa wyłonił się mały dzik. I wtedy ten mały dzik wyszedł i zaczął rosnąć. Następnie wskoczył on do wody, podjął walkę z Hiranjakszą, zabił go i wyniósł Matkę Ziemię z wody na swoich kłach. Kiedy wyszedł na brzeg, wszystkie dewy zaczęły go wychwalać.

I chociaż nie narodził się on z Mahawisznu czy Narajany, pomimo że wyszedł on z nosa Brahmy, został przez Niego uznany za manifestację Narajany. Zauważcie tutaj - dlaczego nie wyszedł on z ciała Narajany, a z ciała Brahmy? Pokazuje to, że jeżeli osoba wzrasta duchowo i identyfikuje się z Bogiem, zawładnie On całkowicie takim bhaktą. I kiedy Bóg zawładnie całkowicie takim bhaktą, nie ma różnicy pomiędzy takim bhaktą a Bogiem. Dlatego jest powiedziane, że jeżeli ktoś krzywdzi bhaktę Boga, nie krzywdzi on bhakty, ale samego Boga!

Widzicie więc tutaj łączność wielbiciela z samym Bogiem. Kiedy osiągnie się stan całkowitego zapomnienia, zostaje tylko On. Wtedy On może zamanifestować się poprzez każdego. Może zrobić cokolwiek poprzez kogokolwiek. Może użyć kogokolwiek, bo jest tylko On. Więc tutaj używa On Brahmy, żeby zamanifestować się jako Waraha, a jednak Brahma zachowuje tę indywidualność, żeby cieszyć się dasja bhaw - z oddania Bogu. To jest więc historia Warahy, w której znowu pomaga On wydźwignąć Ziemię z iluzji. Kiedy Hiranjaksza został zabity przez Warahę, został on oczywiście wyzwolony. Jest powiedziane, że światło opuściło jego martwe ciało i weszło w Mahawisznu. Został on jednak zobowiązany do odrodzenia się w trzech wcieleniach, więc musiał się odrodzić na nowo”.

Śri Swami Vishwananda