Kurs Bhagawad Gity 2016 – dzień 5

\

„Te umysły, które są skupione na Panu, umysły, które są skupione na pełnej Miłości do Boga, które są pochłonięte tą Miłością, kiedy medytują, dostrzegają Boga w swoim sercu.

Ci, którzy nikogo nie osądzają, ci którzy wiedzą, że ja jestem Źródłem każdego i wszystkiego, ci którzy chronią słabych, ci którzy chronią bezbronne zwierzęta, oni przychodzą do mnie i są mi drodzy. Objawiam się poprzez Miłość i przekształcam tę Miłość w błogość, w której oni bezustannie mnie dostrzegają, czują, cieszą się moją obecnością”. – Paramahamsa Vishwananda, 20 sierpnia 2016 r.

Piąty dzień kursu Bhagawad Gity skupił się na chwale Boga. W ciągu tego dnia Paramahamsa Vishwananda skomentował zarówno Rozdział 10 jak i 11, rozdziały w których Pan Kryszna zaczyna ukazywać Ardźunie wielkość Boga i Jego kosmiczną manifestację.

Rozdział 10 nosi tytuł „Wibhuti Joga”, (Joga Objawienia – Boska Chwała). W rozdziale tym, podobnie jak w Rozdziałach 7 i 9, Kryszna zgłębia temat swojej Boskiej natury jako Władcy Kosmosu. Uczy, że poprzez relację Miłości można osiągnąć Jego łaskę.

Ardźuna pyta również Krysznę, jak można rozpoznać Go w tym świecie. W odpowiedzi na to pragnienie Ardźuny, w drugiej części rozdziału Kryszna udziela serii poetyckich opisów swojej chwały (wibhuti), pokazując jak może być rozpoznany.

„Pośród praktyk oddawania czci, ja jestem dźapą'. Tutaj Bhagawan przypomina, co jest najlepszą modlitwą: śpiewanie Jego imienia. Sam akt śpiewania jest Bhagawanem. Dlatego wcześniej mówiłem, że jeśli jesteście inicjowani w Boskie imię, Pan jest już z wami.

Kiedy śpiewacie, myślicie o Nim. Gdziekolwiek idziecie, kiedy oddychacie z Jego imieniem, On jest blisko was. Tutaj Bhagawan mówi, że Mantra Krija sama w sobie jest wielką ofiarą. To poprzez śpiewanie Boskiego imienia można Go dostrzec, poprzez tę prostą ofiarę – to takie łatwe – po prostu śpiewając Jego imię, bo akt śpiewania jest Nim samym. Dlatego mówi On, że dźapa jest najdoskonalszą formą oddawania czci.

Tak więc, pośród praktyk oddawania czci, pośród wszystkich modlitw i rytuałów, śpiewanie Boskiego imienia ma najwyższą wartość, ponieważ akt śpiewania, akt wychwalania, jest Nim samym. Kiedy śpiewacie, umysł staje się całkowicie spokojny, całkowicie zrelaksowany. Poprzez śpiewanie Boskiego imienia wasz umysł sięga wyżej, wznosząc się do najwyższego stanu błogości”. – Paramahamsa Vishwananda, 20 sierpnia 2016 r.

W Rozdziale 11, po wysłuchaniu o wibhuti (chwale) Boga, pragnienie Ardźuny staje się jeszcze bardziej intensywne, w związku z czym chce on zobaczyć „awjakta murthi”, które kryje się za stworzeniem. Jest to kulminacyjny punkt „Gity” – Ardźuna widzi na własne oczy kosmiczną formę Kryszny, kosmiczną postać Najwyższego.

Po ujrzeniu tej kosmicznej formy, Wiszwa Swarupa, pokazanej przez Pana Krysznę, Ardźuna wpada w szok. Widok Pana wywołuje u Ardźuny zdezorientowanie i strach – to co widzi przekracza wszelkie wyobrażenie.

„Tworzycie w swoich umysłach pewne wyobrażenie o Bogu, ale to nie jest rzeczywistość, to nie jest Bóg. Tworzycie różne ograniczenia na temat Boga, wymyślacie Boga, z którym wam dobrze, o którym możecie powiedzieć: 'OK, lubię Go takiego'. To prawda. Na całym świecie ludzie tak myślą. Każdy mówi o Bogu, ale o takim, z którym mogą się identyfikować. Każdy tworzy taki obraz Boga, z którym czuje się wygodnie. I kiedy czujemy się z tym wygodnie, budujemy nasze własne, małe niebo wokół tego Boga. Wtedy zamykamy się w naszej bańce i mówimy: 'To jest to! Mój Bóg jest najlepszy ze wszystkich!'

Więc tworzycie pewien obraz i zamykacie się w tym obrazie, ale kiedy rzeczywistość naprawdę was uderza, bańka pęka. Wtedy macie do czynienia z rzeczywistością. 'Aach!' Tęsknicie za Bogiem, tęsknicie za tym obrazem, który nosicie w sobie, ale kiedy sam Najwyższy Pan pokaże wam, że: 'Od tej rzeczywistości, którą stworzyłeś w umyśle, ja jestem wspanialszy, o wiele silniejszy, o wiele potężniejszy', będziecie w szoku. Bo jest to poza waszą kontrolą. To tego małego Boga, którego stworzyliście w swoim umyśle, macie pod kontrolą, ale tego Najwyższego nie, tej Rzeczywistości nie kontrolujecie. To jest to, co w tej chwili dzieje się z Ardźuną”. – Paramahamsa Vishwananda, 20 sierpnia 2016 r.

Piąty dzień kursu Bhagawad Gity przypomniał każdemu z uczestników, że tak naprawdę Bóg jest dla nas tajemnicą, ale poprzez łaskę Guru może być On ujawniony. Tak jak Pan Kryszna pobłogosławił Ardźunę wizją Boga, taka również jest rola Guru dla każdego ucznia/wielbiciela. Każdy powinien zadbać o oczyszczenie swojego umysłu poprzez śpiewanie Boskich imion i mieć wiarę w to, że Satguru wie, kiedy objawić Ostateczną Rzeczywistość, która rządzi całym stworzeniem.

Dźej Gurudew!

„Wielbiciel zrobi wszystko w stanie Miłości i kiedy ktoś jest w tym stanie, nie ma miejsca na osądzanie, ani w sercu ani w umyśle. 'Pamiętajcie o mnie cokolwiek robicie i ofiarowujcie mi wszystkie skutki swoich działań. Wiedzcie, że ja jestem samym Najwyższym Panem i ja jestem celem, Najwyższą Duszą. Bezustannie pamiętajcie, śpiewajcie, rozważajcie, kontemplujcie, medytujcie o Boskim imieniu, medytujcie o Chwale Pana, o tej lili, którą On odegrał. Medytujcie o cnotach, które On umieścił w waszym sercu. W ten sposób wzrośniecie duchowo i osiągniecie wewnętrzny spokój, wewnętrzną satysfakcję, sam Pan objawi się wewnątrz was. On wam da wewnętrzną wizję siebie”. – Paramahamsa Vishwananda, 20 sierpnia 2016 r.

Podczas kursu Bhagawad Gity, wielu uczestników korzystało z nowo wydanej książki „Shreemad Bhagavad Gita: Verses and Translations” („Śrimad Bhagawad Gita: wersety z tłumaczeniem”). Pozycja ta zawiera wersety „Bhagawad Gity” w sanskrycie wraz z ich tłumaczeniem na język angielski, krótkie fragmenty komentarzy Paramahamsy Vishwanandy do poszczególnych rozdziałów, drzewo genealogiczne rodów z „Mahabharaty” oraz przewodnik po wymowie słówek sanskryckich.

Więcej na temat tej praktycznej publikacji można przeczytać tutaj: http://www.bhaktievent.de/magento/index.php/books/sri-swami-vishwananda/shreemad-bhagavad-gita-verses-and-translations.html