Dzisiaj, 17 września, przypada Ganeśa Ćaturthi - święto Pana Ganeśy.
wakratunda mahākajā
sūrjakothi samaprabha
nirwighnam kurume dewa
sarwa kārjeszu sarwadā
„Panie z zakręconą trąbą, i wielkim ciałem,
który jest jak blask miliona słońc,
modlę się do ciebie, byś usunął wszystkie przeszkody z działań,
które chcę wykonać.”
Ganeśa Ćaturthi, również znane jako Winajaka Ćaturthi, jest hinduskim świętem Pana Ganeśy. Jest jednym z najpopularniejszych świąt hinduskich. Podczas
tego święta są obchodzone urodziny Pana Ganeśy, który jest Bogiem
wiedzy, pomyślności oraz wszelkiego szczęścia. Kiedy modlimy się do Ganeśy,
pomaga On usunąć wszystkie przeszkody na ścieżce duchowej, jak i
w świecie materialnym.
Pan
Ganeśa jest bogiem o głowie słonia. Jego imiona powtarzane są przed
rozpoczęciem każdej pomyślnej pracy. Jest
On Panem mocy i mądrości. Jest najstarszym synem Śiwy i Parwati, i
starszym bratem Skandy. Jest uosobieniem energii Śiwy.
Oto historia opowiadająca o narodzinach Ganeśy i co się wydarzyło, że ma on głowę słonia:
Dawno,
dawno temu, bogini Gauri (żona Śiwy), podczas kąpieli, stworzyła
Ganeśę jako czyste, białe stworzenie z błota okrywającego jej ciało i
zostawiła go przed wejściem od swojego mieszkania. Powiedziała mu, aby
nikogo nie wpuszczał, podczas gdy ona będzie się kąpała. Sam Pan Śiwa
wracał właśnie do domu, dosyć spragniony, gdy został zatrzymany przez
Ganeśę. Rozzłoszczony Śiwa odciął Ganeśy głowę, gdyż myślał, że jest
on obcą osobą.
Gdy
Gauri dowiedziała się o tym, była bardzo zmartwiona. Aby ją pocieszyć, Śiwa kazał swoim sługom odciąć głowę jakiemukolwiek stworzeniu, które
może spać z głową odwróconą ku północy, i przynieść mu ją. Słudzy
szukali bardzo długo, ale jedynym takim stworzeniem, które znaleźli, był
słoń. Ofiara została więc dokonana, a głowa zaniesiona Panu Śiwie.
Wtedy Pan połączył głowę słonia z ciałem Ganeśy.
Pan Śiwa sprawił, aby jego syn był godny czci na początku wszelkich
przedsięwzięć, modlitw itp. Oznajmił, że syn jego, czczony
winien być co roku, czwartego dnia jasnej połowy miesiąca Bhadrapada.
Kilka
popularnych imion Pana Ganeśy to: Sumukha, Ekadantha,
Gadźakarnaka, Lambodara, Wignaradźa, Ganadhjaksza, Phalaćandra, Gadźanana, Winajaka, Wakratunda, Siddhiwinajaka, Surpakarna, Heramba, Kapila i Wigneśwara. Przez wielu jest również znany
jako Maha-Ganapathi. Te imiona wskazują, że jest on panem zdarzeń i nawet niebiańskie moce nie są mu w stanie zagrozić, ponieważ panuje nad przeszkodami. Żaden hinduski rytuał nie mogą się bez niego obejść.
Pan Ganeśa jest uosobieniem mądrości i szczęścia. Jest bóstwem czakry muladhara.
Jest
Panem, który usuwa wszystkie przeszkody na drodze duchowego aspiranta,
obdarza go materialnymi oraz duchowymi sukcesami. Jest On również
Panem harmonii i spokoju. Jego bidźa akśara, czyli jego mantra
źródłowa, to „gung/gam” – Om gam ganapathaje namaha.
Ganeśa
stanowi OM lub pranawę, główną mantrę wśród Hindusów. Nic nie może stać
się bez wypowiedzenia tej mantry. Wyjaśnia to, dlaczego Ganeśa wielbiony jest na
początku wszelkich praktyk.
Jego dwie nogi stanowią siłę wiedzy i moc
działania. Głowa słonia oznacza, że jest jedyną postacią w naturze, która
ma formę symbolu OM.
Ganesza ma cztery ramiona. W dłoniach trzyma często linę, toporek, kulki ryżu, kwiat lotosu i kieł. Toporkiem przecina więzy łączące wyznawców ze światem zjawiskowym i dzięki temu uwalnia ich od smutku. Liną przyciąga ich coraz bliżej prawdy i w końcu przywiązuje ich do najwyższego celu. Trzyma kulki ryżu, reprezentujące radość z sadhany i ofiarowuje je swoim wyznawcom. Drugą ręką błogosławi wszystkim i usuwa przeszkody na ich drodze duchowej, przemierzanej w poszukiwaniu Najwyższego.
Pojazdem
Ganeśy jest myszka, gdyż symbolizuje to pełen podbój ego. Jadąc na małej myszce, najmniejszym ze stworzeń, a
mając głowę słonia, największego ze stworzeń, pokazuje, że jest on
stwórcą wszystkich stworzeń. Pokazuje to również proces ewolucji – mysz
stopniowo przekształca się w słonia i wreszcie staje się człowiekiem.
Dlatego Ganeśa ma ludzkie ciało, głowę słonia i myszkę jako pojazd.
Dwoma mocami Ganeśy są kundalini i wallabha, czyli moc miłości.
A oto historia o Ganeśy, którą opowiedział kiedyś Sri Swami Vishwananda:
Pewnego
razu Ganeśa i jego brat Subramanja kłócili się o to, który z nich jest
starszy. Ostateczna decyzja należała oczywiście do Śiwy. Śiwa
postanowił, że ten który pierwszy okrąży cały świat i powróci do punktu
wyjścia, będzie miał prawo być starszy. Subramanja odleciał więc na
swoim pawiu, nie czekając ani chwili dłużej. Mądry Ganeśa jednak okrążył z miłością swoich boskich rodziców i poprosił o nagrodę
za zwycięstwo.
Pan Śiwa powiedział, „Ukochany i mądry Ganeśo! Ale jak mogę dać ci nagrodę, gdy nie okrążyłeś całego świata?”Ganeśa odparł, „Nie, ale okrążyłem moich rodziców. Moi rodzice stanowią cały kosmos!”
W ten sposób spór został rozstrzygnięty na korzyść Pana Ganeśy, który został uznany jako starszy z dwóch braci.
Ganeśa w warszawskiej świątyni Vara Lakszmi Narasingadev po obchodach swoich urodzin w 2010 roku
muśikawāhana
modaka haśtha
ćāmara
karna wilambitha sutra
wāmana
rupa maheśwara putra
wighna
winājaka pāda
namasthe
„Panie Winajaka! Ty, który usuwasz wszystkie przeszkody, synu Śiwy z
formą, która jest niska, z myszą jako twój wahana (pojazd), który trzyma
słodki deser w ręku, z szerokimi uszami i długą trąbą, padam przed twoimi lotosowymi stopami.”
Niech nas błogosławi Pan Ganeśa i niech usunie wszystkie przeszkody na ścieżce duchowej!
0 komentarze :
Prześlij komentarz