Kurs Bhagawad Gity 2016 – dzień 1

Rozpoczęcie kursu Bhagawad Gity z Paramahamsą Sri Swamim Vishwanandą wyznaczy rytm nadchodzących dni. Uczestnicy zajęli miejsca o 10.00 rano i czekali na przybycie mistrza duchowego. Zaśpiewano kilka bhadźanów, po czym pojawił się Swamidźi i kurs oficjalnie się rozpoczął.

„Kiedy przychodzicie do Mistrza, musicie być jak puste naczynie, gotowe by je napełnić. Umysł musi zostać opróżniony, abyście byli w stanie coś przyjąć. Musicie mieć w sobie tę gotowość do zmiany, abyście mogli odnieść pełnię korzyści. Nie myślcie o tym, co tracicie, myślcie o tym, co zyskujecie. Bo kiedy zaczynacie myśleć o tym, co stracicie, nic nigdy nie dostaniecie. Bo na ścieżce duchowej możecie stracić wszystko, co zewnętrzne, ale tak naprawdę zyskujecie wszystko, zyskujecie więcej, niż ktoś, kto ma jakieś rzeczy.

Tak więc jesteśmy w momencie, w którym Ardźuna wszystko traci. Siedzi i płacze: „Co ja tracę?” – a nie pamiętał o tym, że siedział obok samego Najwyższego Pana. Ale do kogo innego mógłby się zwrócić? On jest jedynym przyjacielem. Pan jest jedynym, najlepszym przyjacielem, który o was dba, nikt inny! Tylko Guru i Bóg dbają o was. Cała reszta to tylko gra, w której gracie rolę.Tutaj Bhagawan Kryszna ujawnia tę grę Ardźunie: „To wszystko to tylko gra, nic nie jest prawdziwe”. Wszystkie związki, jakie tworzycie – przyjaźnie, związki partnerskie, macierzyństwo, ojcostwo, wszystkie te relacje są jak statki, które kiedyś utoną. Dlatego nie wchodźcie na pokład takich statków. Jedyny statek, na którego pokład powinniście wejść, to statek Guru. W tej łodzi jesteście bezpieczni.” – Paramahamsa Vishwananda, 16 sierpnia 2016 r.

Pierwszego dnia kursu Paramahamsa Vishwananda streścił krótko wszystkie 18 rozdziałów i nakreślił materiał, który będzie omawiany na kursie. Nawiązując do „Mahabharaty” oraz tego, jak doszło do tej wspaniałej konwersacji pomiędzy Ardźuną a Panem Kryszną, Swamidźi rozpoczął kurs dając krótki wstęp do okoliczności powstania samej „Gity”.

„Po wojnie na polu Kurukszetry, przybył tam ktoś, komu bardzo zależało, aby tę wojnę zobaczyć. Dotarł tam, rozejrzał się, ale nic nie widział, pole było puste. Na polu Kurukszetry nic nie rosło, nawet dziś nie rośnie. Rozejrzał się na wszystkie strony i patrząc na tę ziemię, będącą ugorem, zapytał: ‘Była tu jakaś wojna?’ Dotykając ziemi ręką, usiłował wyobrazić sobie te tysiące wojowników, którzy tam polegli, całą tę krew, jaka została tam przelana. Ziemia wyschła tu kompletnie, stała się pustynią. Zaczął się zastanawiać: ‘Czy ja dobrze trafiłem, a jeśli tak, to co się tutaj stało? Może to jakaś iluzja? czy to Kryszna sprawił, że wszystko zniknęło?’. W tym momencie pojawił się przy nim mędrzec i powiedział: ‘Nie mój drogi, jesteś w tym filmie, co trzeba, tylko to co widzisz, jak to postrzegasz – w tym tkwi różnica’. Człowiek zapytał wtedy: ‘Jak doszło do tej wojny?’, na co mędrzec odpowiedział: ‘Ona nadal trwa’. Człowiek zapytał: ‘Jak to?’, wówczas mędrzec dotknął go, przenosząc w inny wymiar, nie zewnętrzny, ale wewnętrzny. Wtedy dostrzegł on swoją wewnętrzną walkę. Dostrzegł tę bitwę. To miejsce to Kurukszetra, prawda? Doświadczył więc tej wewnętrznej walki pomiędzy umysłem a sercem. Które z nich wygra? Ci, którzy się poddadzą, którzy schronią się u Stóp Kryszny, oni odniosą pewne zwycięstwo. Nawet jeśli ten świat, a nawet cały wszechświat zostanie unicestwiony, ci którzy Mu się poddadzą, będą zwycięzcami. Tak brzmi Jego obietnica w ‘Gicie’.” – Paramahamsa Vishwananda, 16 sierpnia 2016 r.

Po streszczeniu wszystkich rozdziałów i omówieniu kontekstu całej akcji, Swamidźi przez resztę wieczoru omówił Rozdział 1 i prawie pół Rozdziału 2. Obszerny i bogaty merytorycznie wykład Dnia 1 skończył się prawie o północy.

„Ci, którzy szukając szczęścia skupiają się jedynie na tym, co zewnętrzne, zawsze będą je upatrywać to w jednej rzeczy, to w innej. Nigdy nie odczują wewnętrznej satysfakcji. Bo zewnętrzna rzeczywistość nigdy nie da nikomu satysfakcji. Kaurawowie symbolizują tych, którzy szukają szczęścia w zewnętrznej rzeczywistości, walczą o to, ciągle czegoś pragną, ale są to rzeczy fizyczne, zewnętrzne, takie, które przynoszą powierzchowną radość, bardzo krótkotrwałą, a na dłuższą metę przynoszą niedolę. Dusza jest w pełni usatysfakcjonowana wtedy, gdy osiągnie i urzeczywistni związek z Bogiem. Tylko w ten sposób można osiągnąć prawdziwą, niepowierzchowną satysfakcję, satysfakcję wieczną, trwałą, która nigdy się nie kończy. Tak więc w odniesieniu do tego rodzaju satysfakcji, Kryszna mówi: ‘Przenieś się z tej rzeczywistości, którą zna twój umysł do zupełnie innej rzeczywistości, do tego, kim naprawdę jesteś’.” – Paramahamsa Vishwananda, 16 sierpnia 2016 r.

Dźej Gurudew!

Podczas kursu Bhagawad Gity, wielu uczestników korzystało z nowo wydanej książki „Shreemad Bhagavad Gita: Verses and Translations” („Śrimad Bhagawad Gita: wersety z tłumaczeniem”). Pozycja ta zawiera wersety „Bhagawad Gity” w sanskrycie wraz z ich tłumaczeniem na język angielski, krótkie fragmenty komentarzy Paramahamsy Vishwanandy do poszczególnych rozdziałów, drzewo genealogiczne rodów z „Mahabharaty” oraz przewodnik po wymowie słówek sanskryckich. 

Więcej na temat tej praktycznej publikacji można przeczytać tutaj: http://www.bhaktievent.de/magento/index.php/books/sri-swami-vishwananda/shreemad-bhagavad-gita-verses-and-translations.html