Kurs Bhagawad Gity 2016 – dzień 8

„Wielbiciel poddany Bogu, poddany Miłości, powinien być podobny – powinien być pusty w środku i pozwolić na to, aby Boska Miłość przejęła nad nim pełną kontrolę. Niech Pan cię prowadzi i działa poprzez ciebie. Niech Pan będzie przez ciebie widoczny. Niech Jego chwała będzie zawsze obecna w twoim umyśle. Niech twoje oczy zawsze Go widzą, a twoje ręce zawsze Mu służą. Dzięki temu zawsze będziesz z Nim, dzień i noc. Będziesz przy Nim spał. Będziesz z Nim już na wieki, jak ten flet”. – Paramahamsa Vishwananda, 23 sierpnia 2016 r.

Ostatni dzień kursu Bhagawad Gity z Paramahamsą Sri Swamim Vishwanandą okazał się niezwykłym zakończeniem pełnym inspiracji i wdzięczności. Ósmego dnia Swamidźi omówił wyłącznie Rozdział 18 – ostatni rozdział „Gity”. Mając tylko ten jeden rozdział do skomentowania, poświęcił cały dzień wyjaśnieniu zakończenia wspaniałego dialogu pomiędzy Panem Kryszną i Ardźuną.

„Brak przywiązania do działania, jak i do skutków działania, uważany jest za sattwiczny. Prawdziwe wyrzeczenie polega na nieprzywiązaniu w swoim sercu do nagrody, do tego, co można uzyskać, do tego, jak to widzą ludzie czy też co widzą. Nie oczekuje się uznania, działa się w spokoju. Również Jezus mówił o tym w Biblii, prawda? Mówił: ‘Jeśli chcesz się modlić, nie rób tego na pokaz. Zaszyj się w najdalszym zakamarku, w cichym, odseparowanym miejscu i tam módl się do Ojca. Bądź świadom, że On patrzy na ciebie’.

Tak więc chodzi o działanie, które podejmuje się w sposób niezauważony, bez tej gry umysłu: ‘Zrobiłem to czy tamto, dałem to i tamto’. Takie działanie Bhagawan określa jako prawdziwie wyrzeczone. ‘Nie wyrzekam się po to, aby wszyscy zapamiętali mnie jako tego, który ot tak wyrzekł się milionów’”. – Paramahamsa Vishwananda, 23 sierpnia 2016 r.

W Rozdziale 18, „Moksza Sannjasa Joga” (ścieżka prowadząca do wyzwolenia poprzez wyrzeczenie) Ardźuna zadaje Krysznie ostatnie pytania. Wszystkie te pytania skupiają się wokół jednego zagadnienia – co prowadzi do Mokszy, pełnego urzeczywistnienia. Kryszna omawia wiele zagadnień, przy czym szczególny nacisk kładzie na trzy ścieżki prowadzące do Mokszy – Karma Joga, Dźjaana Joga oraz najważniejsza, najmocniej podkreślana przez Bhagawana ścieżka, czyli Bhakti Joga.

Następnie Kryszna podsumowuje swoje nauki, streszczając je Ardźunie i udzielając szczegółowych instrukcji w odniesieniu do tego, co według niego uczeń powinien zrobić z otrzymanymi naukami. Pod koniec rozdziału Ardźuna przechodzi całkowitą transformację, znika jego ignorancja oraz rozczarowanie i Ardźuna jest teraz gotowy do walki w wojnie Mahabharata.

„Kiedy przebudzi się ta szczęśliwość, wszystko zostaje przetransformowane i oczyszczone. Ta szczęśliwość staje się wieczna. Bhagawan mówi o najwyższej szczęśliwości – Satćitanandzie. Ta wieczna radość to nie jest taka radość, która pojawia się dzisiaj, a jutro już jej nie ma. Nie zależy ona od nikogo. Ci, którzy pozostają w sattwicznym stanie, są zawsze pogrążeni w tym błogim stanie. Kiedy zmierzasz ku urzeczywistnieniu, kiedy wykonujesz swoją sadhanę, musisz robić to z radością.

Te dusze, które urzeczywistniły Boga, ci wielbiciele, którzy tęsknią za Miłością Boga, oni powinni bezustannie skupiać się na tej Miłości. Koncentracja na tej Miłości sprawi, że przejdą przez dziewięć stopni oddania oraz przebudzą wszystkie pięć rodzajów bhaw. Obudzą się w nich Boskie cechy oraz szczęście. Kiedy ktoś osiąga to prawdziwe szczęście, wówczas to szczęście emanuje we wszystkich kierunkach, oczyszczając i oświecając wszystkich. Staje się przykładem Boskiej Miłości. Nie martwi się już niczym i wszystko robi bez wysiłku. Wszystko dzieje się poprzez niego automatycznie.

Ponieważ jesteście zestrojeni z tą Boską jakością, ponieważ intonujecie Boskie imię, czasami zdarza się, że ludzie, którzy was spotykają, lubią z wami przebywać. Nie, że czegoś od was potrzebują, ale po prostu czują się szczęśliwi w waszej obecności. Będąc przy was, czują, że się uspokajają.

W ten właśnie sposób prawdziwe szczęście odzwierciedlone jest w wielbicielach. Emanujecie tą głęboką tęsknotą, dlatego ludzie czują przy was radość i spokój. Niczego od was nie chcą, ale to wy jesteście w tym stanie ciągłego dawania. To, co dajecie innym, nie jest materialne, to nie są rzeczy, jest to wibracja waszego połączenia z Bogiem. Dzięki temu, że jesteście zanurzeni w Miłości Boga, staliście się źródłem, które bezustannie błyszczy i bezustannie obdarowuje. Jest to sattwiczne szczęście, znajdujące się w waszym wnętrzu. I tutaj Bhagawan Kryszna mówi: ‘Mój wielbiciel posiada to szczęście’”. – Paramahamsa Vishwananda, 23 sierpnia 2016 r.

Zbliżając się do końca wykładu, Paramahamsa Vishwananda powiedział, że werset 66 (roz. 18) jest najważniejszym wersetem w całej „Śrimad Bhagawad Gicie” („Porzuć wszelką dharmę i znajdź we mnie schronienie. Zmyję z ciebie wszelki grzech i wszelkie zło, nie rozpaczaj.” – Pan Kryszna).

„Jest to najważniejszy werset całej „Gity”, najważniejsze zdanie, bardzo cenione przez naszą Sampradaję. To najważniejsza nauka przekazywana przez Śri Sampradaję – ‘Porzuć wszelką dharmę i znajdź we mnie schronienie’. Istnieje tylko jedna dharma i tą dharmą jest poddanie się Stopom Pana.

Tutaj sam Bhagawan Kryszna przypomina Ardźunie: ‘Nie musisz koncentrować się na żadnych zasadach. Ci, którzy są prawdziwie poddani, te umysły, które są w pełni pochłonięte poddaniem Stopom Mistrza, dla nich nie ma żadnych reguł. Wszystkie zasady znikają, ponieważ samo to porzucenie, wyzbycie się wszelkich koncepcji i znalezienie schronienia u Stóp Pana, przebudzi Najwyższe Urzeczywistnienie.

Bhagawan Kryszna powiedział: ‘Jestem Najwyższym Panem. To właśnie ja inkarnuję się we wszystkich formach. Ja jestem tą Najwyższą Osobą. Ja jestem Tym, kto kryje się we wszystkim. Nie ma nikogo, prócz mnie i jeśli mi się poddasz, nie będziesz do niczego przywiązany’.

Na tym polega dharma – najwyższa dharma całego stworzenia. Każda żywa istota w całym tym wszechświecie ma tylko jeden cel: osiągnąć Pana, być z Nim przez wieczność, osiągnąć i przebudzić tę świadomość, że Pan Kryszna jest najbardziej życzliwą istotą, jest dla wszystkich strażnikiem i wsparciem.

Nikt nie powinien się martwić czy rozpaczać, powinien mieć tylko tę czystą Miłość w swoim wnętrzu. Powienien zbudować tę relację z Panem, osiągnąć Go, oddając Mu cześć. We wszystkim, co robicie, wasz umysł powinien być zawsze zanurzony w Boskiej Formie i zawsze powinniście pamiętać, że On jest wam najbliższy. Cokolwiek robicie w życiu, macie tylko jedną dharmę: poddać Mu się z Miłością”. – Paramahamsa Vishwananda, 23 sierpnia 2016 r.

Kurs zakończył się wieczorem bardzo żywiołowym kirtanem. Cały namiot tańczył i śpiewał Boskie Imiona. Wszystko wskazuje na to, że kurs był wielkim sukcesem. We wszystkich swoich wykładach Paramahamsa Vishwananda przekazywał wiedzę w sposób łatwy do zrozumienia, pokazując, że ścieżka duchowa nie jest tak skomplikowana, jak się może wydawać. Swamidźi zakończył wykład tymi oto słowami:

„Módlcie się, aby Pan Kryszna przebudził w waszym wnętrzu tę Miłość i abyście wzrastali w swoim oddaniu oraz Miłości do Niego. On prosi tylko o to – o Miłość i oddanie. A jak tego dokonać? Poddając umysł, intonując Imię z oddaniem i kochając Go. Dźej Gurudew!” – Paramahamsa Vishwananda, 23 sierpnia 2016 r

Dziękujemy, że byliście z nami przez całą tę serię postów na temat kursu Bhagawad Gity z Paramahamsą Sri Swamim Vishwanandą. 

Dźej Gurudew!

Podczas kursu Bhagawad Gity, wielu uczestników korzystało z nowo wydanej książki „Shreemad Bhagavad Gita: Verses and Translations” („Śrimad Bhagawad Gita: wersety z tłumaczeniem”). Pozycja ta zawiera wersety „Bhagawad Gity” w sanskrycie wraz z ich tłumaczeniem na język angielski, krótkie fragmenty komentarzy Paramahamsy Vishwanandy do poszczególnych rozdziałów, drzewo genealogiczne rodów z „Mahabharaty” oraz przewodnik po wymowie słówek sanskryckich. 

Więcej na temat tej praktycznej publikacji można przeczytać tutaj: http://www.bhaktievent.de/magento/index.php/books/sri-swami-vishwananda/shreemad-bhagavad-gita-verses-and-translations.html