Narasimha Chaturthi - pojawienie się Pana Narasimhy na ziemi

Już za niecały tydzień, we wtorek 13 maja, będziemy świętować Narasimha Chaturthi, czyli rocznicę pojawienia się Pana Narasimhy na Ziemi.


Tego dnia odbęda się uroczystości w jedynej w Polsce Świątyni poświęconej Panu Narashimie - Świątynia Sri Vara Lakshmi Narasimha.

Podczas uroczystości odbędzie się Abiszekam oraz będziemy śpiewać badżany i mantry poświęcone Narasimhie i Wisznu.
Uroczystości rozpoczną się o 18.00.
Adres: Świątynia Sri Vara Lakshmi Narasimha, ul. Grzybowska 37A, III piętro, Warszawa.



Narasimha Chaturthi oznacza objawienie się Pana Narasimhy na ziemi, Jego słudze Bhakta Prahladowi.

Kim jest Narasimha?
Narasimhadeva, oznaczające pół-człowiek, pół-lew, i Deva, które oznacza Bóg, jest czwartą inkarnacją Pana Wisznu.

Inkarnacje Pana Wisznu

 

Nrsimhadeva daje tym, którzy się do Niego modlą ochronę,  materialnie i duchowo. Chroni nas przed materialnym niebezpieczeństwem i przed niebezpieczeństwem duchowym, jakie stanowi powtórne wpadanie do oceanu narodzin i śmierci.

Kim jest chłopiec wielbiący Pana Narasimhę?
Pięcioletni chłopiec często pokazywany po prawej stronie Pana Narasimhy jest Jego najdroższym bhaktą, sługą, Prahlad Maharaj. Jest on synem demona Hiranyakashipu i to przez niego ukazał się Narasimha.

Dlaczego pojawił się Narasimha?
Był raz potężny demon, zwany Hiranyakashipu, który był opętany złością. Jego brat, Hiranyaksha, właśnie został zabity przez Pana Varahę. Dlatego był on zdeterminowany by zostać władcą całego wszechświata. Aby zwiększyć swoją moc wykonywał wielkie pokuty. Jego pokuta była tak intensywna, że zaniepokoiło to półbogów, którzy błagali Pana Brahmę aby go powstrzymał. Dlatego Pan Brahma zstąpił aby uspokoić demona, spełniając jego jedno życzenie.
„Proszę spraw abym nie mógł zostać zgładzony przez żadną stworzoną żywą istotę, żebym nie zginąl w środku lub na zewnątrz żadnego budynku, w ciągu dnia lub nocy, na ziemi lub w niebie,
ani przez żadną istotę stworzoną przez Ciebie, żadną bronią, przez człowieka ani zwierzę, abym miał wyłączną władzę nad wszystkimi żywymi istotami, i abym posiadał wszystkie mistyczne moce .”
Brahma spełnił jego wszystkie prośby, a Hiranyakashipu szybko podbił wszystkie planety we wszechświecie i zamieszkał w pałacu Króla półbogów, Indry, zmuszając półbogów aby padli mu
do stóp. Odurzony winem i swoją mocą Hiranyakashipu rządził pysznie ogłaszając swoją władzę nad wszechświatem.
W tym czasie jego żona królowa Kayadhu powróciła do pałacu męża i urodziła mu syna, Prahlada. Był on źródłem wszystkich transcendentalnych cech, będąc nieskalanym sługą Pana
Wisznu. Zdeterminowany by zrozumieć Absolutną Prawdę, posiadał pełną kontrolę nad swoimi zmysłami i umysłem. Był dobry dla wszystkich żywych istot i najlepszym przyjacielem każdego.
Zawsze bardzo pokorny, uważał swoich nauczycieli i mistrzów duchowych za samego Pana. Był całkowicie wolny od dumy, której źródłem mogły być jego wykształcenie, bogactwo, piękno i arystokratyczne pochodzenie.
Hiranyakashipu chciał wychować syna na potężnego demona, ale Prahlada chciał uczyć się jedynie o oddaniu do Pana Wisznu. Pewnego dnia Hiranyakasipu wziął Prahlada na kolana i zapytał go czule: „Mój drogi synu, opowiedz mi proszę o swoim ulubionym przedmiocie w szkole.”
Prahlad odparł: „Słuchanie (sravanam) i śpiewanie (kirtanam) o Boskim imieniu, formie, cechach i rozrywkach Najwyższego Pana; pamiętanie (smaranam) o nich; służenie lotosowym stopom Pana (pada-sevanam); ofiarowanie Panu szacunku z szesnastoma Boskimi cechami (arcanam); ofiarowanie modlitw Panu (vandanam); stawanie się Jego sługą (dasyam); uznawanie Pana za najlepszego przyjaciela (sakhyam); i poddawanie się Jemu (atmanivedanam), czyli służenie Mu ciałem, umysłem i słowami. W ten sposób, każdy kto odda swoje życie Panu zdobędzie pełną mądrość.” (czyli 9 form bhakti!)
Oślepiony złością Hiranyakashipu zrzucił Prahlada na ziemię krzycząc: „Zabieżcie go i natychmiast zabijcie!” Jednak Prahlad siedział w ciszy, medytując nad Boskim Panem, a broń demonów nie miała na niego wpływu. Widząc to Hiranyakashipu stał się straszliwy i zaczął wymyślać różne sposoby na zabicie swojego syna. Służący rzucili Prahlada pod stopy słonia, wrzucili go pomiędzy ogromne i straszliwe węże, przeklinali go, próbowali otruć i zagłodzić, narażali go na surowe zimno, wiatr, ogień i wodę, próbując go zniszczyć. Hiranyakasipu nawet wysłał swoją siostrę Holikę aby go spaliła, lecz ona spłonęła zamiast niego. Podczas tych wszystkich prób, Prahlad był pochłonięty myślami o Boskim Panu, i dlatego pozostawał nietknięty. Hiranyakashipu bardzo się zdenerwował i nie wiedział co dalej począć.
„Mówisz, że jest istota potężniejsza ode mnie,” rzekł Hiranyakashipu, „ale gdzie On jest? Jeżeli jest wszechobecny, dlaczego nie jest w tym filarze przed Tobą? Czy myślisz, że On jest w tym filarze?”
„Tak,” odparł Prahlad, „On tam jest.”
Gniew Hiranyakashipu rósł coraz bardziej. „Ponieważ opowiadasz bzdury, odetnę Twoją głowę od ciała. Niech Twój Pan Cię teraz ochroni. Chcę to zobaczyć.” Powtórnie go przeklinając, Hiranyakashipu podniósł miecz, wstał z tronu, i z wielką złością uderzył pięścią w kolumnę.

Wtedy, z tego samego filaru wyszedł wspaniały pół-człowiek pół-lew w nie widzianej dotąd formie. Forma Pana była wyjątkowo  straszliwa, gdyż Jego wściekłe oczy, przypominały stopnione złoto; Jego lśniąca grzywa, pozszerzała wymiar Jego straszliwej twarzy, Jego śmiertelne zęby i ostry jak brzytwa język. Pan Narasimha następnie przystąpił do walki z przypominającym osę Hiranyakashipu.

Wreszcie o zmierzchu Pan Narasimha pojmał Hiranyakashipu, i umieścił go na swoich kolanach w drzwiach auli. Gdy zaczął rozrywać demona na kawałki swoimi wieloma rękami, usta i
grzywa Pana Narasimhy opryskane zostały kroplami krwi, a Jego oczy, pełne złości, były niemożliwe do oglądania. Oblizując kąciki ust swoim językiem Najwyższy Pan ozdobił się girlandą z jelit Hiranyakashipu. Pan Narasimha wyrwał serce Hiranyakashipu i ostatecznie odrzucił go na bok i zniszczył armię wiernych wyznawców Hiranyakashipu.
Poprzez Jego transcendentalną mądrość Pan Narasimhadev mógł zabić demona Hiranyakashipu, nie łamiąc błogosławieńst, które Hiranyakashipu otrzymał od Pana Brahmy.
Hiranyakashipu nie mógł zostać zgładzony przez stworzoną, żywą istotę, na zewnątrz lub w środku pomieszczenia, w ciągu dnia lub nocy, na ziemi lub w niebie, żadną bronią, ani przez żadnego człowieka lub zwięrzę, lecz własną lotosową reką Pana, uwalniając cały wszechświat od demonicznych działań Hiranyakashipu.
Będąc ochronionym przez Pana, Prahlad ofiarował mu wiele modlitw głosem załamanym z miłości:
„Mój drogi Panie Narasimhadev, proszę pozwól by Twój gniew zniknął, teraz kiedy mój zły ojciec Hiranyakashipu został zabity. Wtedy święci będą zawsze pamiętali Twoje pomyślne i straszliwe wcielenie, gdyż uwalnia ich od strachu. W ten sposób mój Panie ukazujesz się w różnych wcieleniach jako człowiek, zwierzę, wielki święty, półbóg, ryba lub żółw, utrzymując całe stworzenie w różnych systemach planetarnych i niszcząc demoniczne działania.”
 Adaptacja Srimad Bhagavatam

Dlaczego Lakszmi jest z Narasimhą?
Lakszmi jest Boginią szczęścia i drogą małżonką Pana Wisznu. Gdy pojawił się Pan Narasimhadev, Lakszmi i wszyscy półbogowie i mędrcy zgromadzili się w pałacu Hiranyakashipu by doświadczyć nadzwyczajnego Narasimhy i by go uspokoić. Gdy Narasimha zabił Hiranyakashipu, Lakszmi była zbyt przerażona by podejść do  własnego męża, więc Ona i Pan Brahma stworzyciel, poprosili Prahlada by zbliżył sie do Narasimhy i go uspokoił.
Narasimha uspokoił się patrząc na Prahlada i wtedy Lakszmi również podeszła do Pana. (Dlatego Lakszmi jest zwykle pokazywana na kolanach Narasimhy, a Prahlad po Jego prawej
stronie.)

Narasimha Chaturthi 2011 Maha Abishekam ze Sri Swamim Vishwanandą w Świątyni Sri Bhakti Lakszmi Narasimha w Londynie (16.05.2011)

Poniżej przetłumaczona modlitwa do Narasimhy znana jako Narasimha Pranam:

namas te narasimhaya

prahladahlada-dayine

hiranyakasipor vaksahsila-

tanka-nakhalaye

Ofiaruję swoje pokłony Panu Narasimha, który daje wielką radość Prahladowi, i którego pazury są jak dłuta na skamieniałej piersi demona Hiranyakashipu.

ito nrsimhah parato nrsimho

yato yato yami tato nrsimhah

bahir nrsimho hrdaye nrsimho

nrsimham adim saranam prapadye

Pan Narasimha jest tu i również tam. Gdziekolwiek idę, Pan Narasimha tam jest. Jest on w sercu jak i na zewnątrz. Poddaje się Panu Narasimha, który jest źródłem wszystkiego i Najwyższym
schronieniem.

tava kara-kamala-vare nakham adbhuta-srngam

dalita-hiranyakasipu-tanu-bhrngam

kesava dhrta-narahari-rupa jaya jagadisa hare

jaya jagadisa hare jaya jagadisa hare

O Keśava! O Panie wszechświata! O Panie Hari, który przyjąłeś formę pół-człowieka, pół-lwa! Wszelka chwała Tobie! Tak łatwo jak można zgnieść osę między paznokciami, w ten sam sposób ciało przypominające osę Hiranyakashipu zostało rozerwane przez piękne ostre pazury Twoich pięknych lotosowych rąk.