Guru i Uczeń

Mahavatar Babaji proponuje do kontemplacji następujący fragment zaczerpnięty od Swamiego Ramy:
Swami Rama: "Relacja z guru opiera się na najczystszej formie bezwarunkowej miłości. Wobec guru otwieramy się całkowicie. Uczeń nie powinien przed guru niczego ukrywać. To dlatego w tradycji [tradycji Himalajskich Mistrzów] uczeń udając się do guru ofiarowuje mu wiązkę gałązek do spalenia. Wiązka symbolizuje to, że wszystko co jest ucznia, zostaje bezwarunkowo oddane guru. Wszystko zostaje ofiarowane guru, tak aby guru mógł wykonać pracę duchowego formowania ucznia. Uczeń przychodzi z pełną wiarą i powierza guru cale swoje życie. Guru przyjmuje to życie, tnie je na kawałki i pali to co jest niepotrzebne, a potem z tego co pozostało umiejętnie tworzy coś świętego. W ciosaniu i spalaniu guru pozostaje bezlitosny. Zadaniem guru nie jest trzymanie ucznia za rękę i ocieranie łez, ale pocięcie na kawałki ego, i tego wszystkiego co stoi na drodze ucznia do jego wolności. Guru nie pozwala na uzależnianie się od siebie. Jeżeli uczeń staje się zbyt zależny od guru, guru odpycha ucznia kładąc nacisk na niezależność. Jest to wybitnym wyrazem najgłębszej miłości".